چند روز پیش بعد از کلی دردسر و شب‌نخوابی و سر گردانی در خیابان بالاخره موفق به دریافت نوبت از پزشک "فوق تخصص" غدد در بیمارستان شهید رحیمی خرم‌آباد شدم و با کلی خوشحالی، عصر روز بعد به محل درمانگاه مراجعه کردم. بدو ورود با انبوه جمعیتی از بیماران مواجه گرديدم که شرایط جسمی بعضی از آن‌ها باعث شد تا  من بیماری خود را فراموش کنم و شکر صد چندان نمابم برای سلامتی نسبی که دارم‌. بالاخره پس از ساعاتی انتظار آقای پزشک تشریف آوردند ولی هنگام ورود به مطب وقتی متوجه شدند که بیش از 60 نوبت داده شده با حالت قهر از محل درمانگاه خارج شدند و تمام نوبت‌های داده شده آن روز، خود به خود کنسل شد!

از طرف منشی ایشان و مسئول درمانگاه پس از عذر‌خواهی از بیماران اعلام شد که برگه‌های نوبت خود را پس از مهر درمانگاه به صندوق ببرند برای دریافت وجه پرداخت شده. این موضوع برای بعضی‌ها آن قدر عادی بود که بدون هیچ حرفی به سمت درب خروجی رفتند. بعضی دیگر که مریض بد‌حال داشتند معترض شدند و برخی دیگر افسوس آن همه مشکلات و زحماتی را می‌خوردند که در شبانه‌روز گذشته برای دریافت نوبت کشیده بودند و می‌بایست شبی دیگر نیز تکرار شود.
برخی از پیرمردها و پیرزن‌ها هم زیر لب نفرینی به دکتر و بیمارستان کردند و رفتند. عده‌ای هم پا را فراتر گذاشته و توماری را به عنوان اعتراض برای رییس بیمارستان نوشتند و امضاء کردند و تحویل مسئول درمانگاه دادند‌. در این رابطه به نظرم رسید مطالبی را عنوان کنم تا شاید مسئولینی که در این زمینه تخصص دارند اظهار نظر بفرمایند‌:

1 – در دوره‌هایي که عصر فناوری اطلاعات است واقعا دور از شأن مسئولان بیمارستان و مردم است که برای دریافت نوبت به شیوه‌ای کاملا ابتدایی از نیمه‌های شب جلوی درب بیمارستان تجمع کنند و روی کاغذ اسامی خود را بنویسند و تا صبح هم پای آن برگه نگهبانی بدهند که مبادا خدای ناکرده شخصی دخل و تصرفی در آن نماید‌.

2-  آقای پزشک واقعاً حق دارد که روزانه بیش از 30 نفر را ویزیت نکند چرا که هم از لحاظ زمان، وقت کم می‌آورد و هم از لحاظ توان، انرژی ایشان به پایان می‌رسد‌. طبق فرمایش وزیر محترم بهداشت مدت زمان معاینه و ویزیت یک بیمار توسط پزشک فوق تخصص 45 دقیقه است که برای 30 نفر می‌شود بیش از 22 ساعت در روز که عملی نیست. حال اگر ما  زمان استاندارد جناب وزیر را کمی تخفیف بدهیم و به یک سوم تقلیل دهیم به عدد 15 دقیقه برای هر بیمار و 7 ساعت و نیم در روز می‌رسیم که تا حدودی قابل قبول است و البته باز هم جناب پزشک کلی فداکاری کرده است و به سلامت خودش ضرر می‌زند‌.

3 – قهر کردن پزشک و ترک محل مطب کاری زیبنده یک پزشک نیست چرا که این عزیزان با سلامت مردم سر و کار دارند و به قول معروف بعد از خدا، جان مردم در دست آن‌هاست‌. اگر در میان مراجعه کنندگان بیمار بد‌حال بود چه‌؟ اگر بیماری از شهرها یا روستاهای اطراف آمده بودند چه‌؟ و خیلی مسائل دیگر که شما بهتر از من می‌دانید‌.

4 – بیمارستان حق و حقوق کسانی را که یک شبانه‌‌روز کامل وقت گذاشته‌اند برای دریافت نوبت چگونه جبران می‌کند‌؟ مسلما مهر کردن برگه‌ها و بگویند بروید از صندوق پول خود را پس بگیرید پاسخ مناسبی برای بیماران نخواهد بود و در اين مورد حق و حقوق شهروندي پايمال مي‌شود.

5 – همان گونه که می‌دانید در منطقه‌ای مانند لرستان و به ویژه خرم‌آباد که به دلایل اقلیمی و رژیم غذایی نامناسب مردم ، بیماری‌های غیرواگیر زیادی در میان مردم وجود دارد که ضرورت وجود پزشک فوق تخصص غدد را به تعداد زیاد اجتناب‌ناپذیر می‌کند. چرا دانشگاه علوم پزشکی و وزارت بهداشت فکری برای جبران کمبود پزشکان متخصص در اين استان نمی‌کنند تا آن‌ها بتوانند با آرامش بیش‌تری کار کنند و پس از مدتی به خاطر سختی کار ترک این دیار نکنند‌؟

6 – دانشگاه علوم پزشکی و بیمارستان‌ها با راه‌اندازی درمانگاه سهم به سزایی در کمک به هزینه درمان بیماران خصوصاً اقشار کم‌درآمد جامعه دارند که جای تقدیر و تشکر فراوان دارد ولی لازم به یاد آوری است که تنها دلیل مراجعه زیاد مردم به درمانگاه‌های دولتی فقط هزینه پایین آن‌ها نیست، بلکه از عمده دلایل دیگر عبارتند از‌:

الف)  اعتماد بیماران به نظارت کافی دانشگاه علوم پزشکی بر درمانگاه

ب)  اعتماد بیماران به وجود تجهیزات پیشرفته و به روز در بیمارستان‌ها

ج)  اعتماد بیماران به برخی پزشکان که فقط در درمانگاه کار می‌کنند و مطب شخصی ندارند

د)  نبود بعضی تخصص‌ها در مطب‌های شخصی و یا دادن نوبت چند ماهه آن‌ها به بیماران

که همه‌ی این موارد مسئولیت بیش‌تری را بر عهده دانشگاه علوم پزشکی خواهد گذاشت‌.

اميدواريم مسئولين محترم اين موارد را رصد كرده و در صدد حل مشكلات برآيند.