احداث ذوب‌آهن رومشکان طرحي فاجعه‌بار برای رومشکان و شهرستان‌های همجوار پلدختر و کوهدشت خواهد بود.
این طرح یعنی “کوچ اجباری” مردم رومشکان! ای کاش قبل از هر طرحی؛ مطالعه کارشناسی لازم روي آن صورت بگیرد.
یک سوال بسیار مهم که در این زمینه باید از مسوولین پرسید این است که آیا این طرح مطالعه کارشناسی دارد؟ پیامدهای زیست محیطی و هزینه فرصت اقتصادی در بلند‌مدت (مثلاً برا ۷۰ سال آینده) در نظر گرفته شده است؟همان طور که مستحضرید در ایران توسعه نامتوازن را تجربه کرده‌ایم (و البته هنوز هم در حال هم تجربه‌ایم!).
یک روز بین دوستان دانشجوی دکترای اقتصاد این موضوع بحث می‌شد که چرا کارخانه‌ي ذوب‌آهن را در استان کم‌آبی مانند اصفهان احداث کرده‌اند؟ (سال ۱۳۴۲ بر اساس توان چانه‌زنی نمایندگان و مسوولین اصفهان “ذوب‌آهن اصفهان” توسط متخصصان کشور شوروی احداث شد.)
این کارخانه به تنهایی یک‌سوم آب اصفهان را مصرف می‌کند و هم اکنون که بحران آب در اصفهان جدی شده، این معضل به بحرانی بزرگ برای اين استان تبدیل شده است.
چندی پیش هم بین کشاورزان یزدی و اصفهانی بر سر همین موضوع “آب” درگیری ایجاد شد.
الآن ذوب‌آهن اصفهان بلای جان مردم اصفهان شده است و کارآیی چنداني هم ندارد و توان رقابتی در خود نمی‌بیند.
آیا وقت آن نرسیده است که برنام‌های توسعه‌ای برای هر منطقهای با توجه به “مزیت نسبی” آن منطقه طرح‌ریزی شود؟
آیا احداث یک “گاوداری صنعتی” چند هزار رأسی در رومشکان به مراتب مزایای بهتری را برای منطقه در پی نخواهد داشت؟
مزیت نسبی لرستان در کشاورزی و دامداری (البته به شکل صنعتی و نه سنتی) و توسعه گردشگری است.
وقت آن رسیده است که از ۱۱ درصد آبی که در استان‌مان (نسبت به کل کشور) وجود دارد به شکل بهتر و با کارآیی بیش‌تری بهره ببریم. طنز استان ما این است که با وجود این 11 درصد آب؛ کم آبی می‌کشیم! چون استفاده نامناسب و ناکارآیی را از منابع آب‌مان داریم!
استان ما سرشار از ظرفیت‌های بالقوه است. یقیناً اگر مسوولان لرستان “دید توسعه‌نگر” داشته باشند، می‌توانند چهره استان را در میان‌مدت و بلند‌مدت تغییر دهند.
امیدواریم که راه آینده توسعه استان روشن باشد…
ارسال کننده:
ارسال کننده:
مصطفي شكري / رومشکان
دانجشوی دکترای اقتصاد بین‌الملل/اقتصاد شهری و منطقهای