آخرین دوره سرشماری یعنی ۱۳۹۵-۱۳۹۰ تعداد کل مهاجران جابه جا شده در کشور بیانگر این موضوع است که لرستان، چهار محال بختیاری و ایلام کمترین خالص مهاجرتی را داشته اند.

به گزارش یافته، مرکز پژوهش‏‏‌های مجلس شورای اسلامی گزارشی با موضوع «روندپژوهی مهاجرت داخلی در ایران طی ۳۰ سال (۱۳۶۵ تا ۱۳۹۵)» را منتشر کرد.

طی نیم قرن گذشته با کاهش میزان مرگ و میر و افزایش امید به زندگی از یکسو و رسیدن میزان باروری کل به زیر سطح جانشینی، مهاجرت‏‏‌های داخلی به عنوان یکی از عوامل مهم تعیین کننده تغییرات جمعیتی در تقسیم‏‏‌بندی‏‏‌های استانی و شهرستانی شناخته می‌شود. پژوهش مذکور داده‏‏‌های مهاجرت داخلی و شناسایی روند تغییرات آن را تحلیل کرده است تا در تعیین سیاست‏‏‌های منطقه‏‏‌ای در کشور مورد استفاده قرار گیرد. یافته‏‏‌های این تحقیق نشان می‏‏‌دهد طی سه دهه اخیر، سالانه به طور متوسط حدود یک میلیون نفر در داخل مرزهای کشور جابه‏‏‌جا شده‏‏‌اند و مهاجرت عمدتا از مناطق کمتر توسعه یافته به مناطق توسعه یافته رخ داده است.

بخشی از گرارش:

در آخرین دوره سرشماری یعنی ۱۳۹۵-۱۳۹۰ تعداد کل مهاجران جابه جا شده در کشور افزایش پیدا کرد و به بیش از دو میلیون نفر رسید. بررسی تعداد مهاجران وارد شده و خارج شده از استانهای کشور نیز نشان از افزایش شدت مهاجرت دارد با وجود این الگوی مهاجرت در کشور تغییر چندانی نداشته است و همچنان استانهای چهار محال کهکیلویه و بویراحمد کمترین و در مقابل اصفهان تهران و البرز بیشترین مهاجران وارد شده را داشته اند. موازنه مهاجرتی در بیش از نیمی از استانهای کشور همچنان منفی و در کمتر از ۴۰ درصد از استانها مثبت ثبت شده است. در واقع در مبادله جمعیتی رخ داده در کشور تنها چند استان مرکزی که همواره بیشترین مهاجران را در دوره های قبل نیز داشته اند، سود جمعیتی بالایی را نصیب خود کرده اند.

شاخص میزان خالص مهاجرتی در این دوره نیز نشان داد که استانهای البرز سمنان و یزد بیشترین خالص مهاجرتی را داشته است و لرستان چهار محال بختیاری و ایلام کمترین خالص مهاجرتی را داشته اند. از مهمترین تغییرات این ،دوره وضعیت مهاجرت استان تهران است در سال ۱۳۹۵ استان تهران با به دست دادن میزان خالص مهاجرت مثبتی برابر با ۲/۶۱ در هزار نفر مجدداً به جرگه استانهای مهاجرپذیر پیوسته است.

گزارش کامل را اینجا بخوانید:  pdf شاخص مهاجرت (1.89 MB)