سوگند به ن و سوگند به قلم و آن‌چه كه به وسیلهٔ قلم می‌نویسند.

قلم زبان و بیان دانش و فضیلت بشر، زبان دوم انسان بیان‌گر فرهنگ و ذات ملت‌هاست. صاحبان اندیشه و قلم به‌دستان، در طول تاریخ محنت‌ها كشیده و تحولات بسیاری را ناظر  بوده‌اند.

رسالت قلم است که با كلمات بیان کند تمام حقایق دنیا و آفرینش را به تصویر درآورد. به حق که تأثیر قلم، از تأثیر زبان بیشتر و جاودانه است.

 ما شاهدان خوبی هستیم برای اثبات این‌که بوده‌اند صاحب قلمانی كه با زبان نوشتارشان تمدن‌ها و فرهنگ‌های بزرگی را به‌وجود آورده‌اند؛ پس اربابان قلم، اندیشه و رسالتی بزرگ به عهده دارند.

جهان به درایت در یافته تا زمانی که نقادان و اهل قلم به مرتبه اصلی خود صعود نکرده‌اند حرکت بر مسیر تحولات سریع هزاره سوم  رویایی بیش نیست.

استواری دین و دنیا، به دو چیز است قلم و شمشیر؛ و شمشیر خدمت‌گذار قلم است.

قلم شایسته، بزرگ‌ترین مامور پایداری و استواری دین و دولت و برقرار کننده حقایق است. صدای قلم  اندیش‌مندان و صاحبان  افکار نزد پروردگار یکی از محبوب‌ترین‌ها است.

قلم همیشه جهان گستر است و نادانی‌ها را کاسته و وسعت‌دهنده آگاهی در جهان است.

شاید در روز قلم حق بر این باشد که به تحریر درآید گوشه‌ای از زندگی فرهنگی شیر زن بختیاری که شاید از اولین زنان لر قلم به دست بود.

 او از زنان تحصیل کرده و روشن‌فکر عصر بود و به طرفداری از جنبش مشروطه برخواست که ترانه و حماسه آهنگ دل‌انگیز زندگی وی بیش از یک قرن است دل همه را به تپش می‌اندازد.

زنی که  سال‌ها جلوتر از زمان خودش زندگی می‌کرد و در اندیشه احقاق حقوق زنان ایرانی و رهایی زنان بختیاری از اوضاع فلاکت بار زندگی بود.

 بی‌بی مریم بختیاری از پیش‌گامان خاطره‌نویسی زنان در تاریخ معاصر ایران است که در تمام خاطرات خود تأسف می‌خورد که چرا زن ایرانی و علی‌الخصوص زن بختیاری، علم و آگاهی نسبت به حقوق خود ندارد و به خاطر عدم احقاق حقوق زنان در جامعه تاسف می خورد.

این زن وارسته افزون بر پیگیری مطالبات زنان در سطح ملی، در سطح استانی و منطقه‌ای نیز به طرح و پی‌جویی مطالبات زنان می‌پردازد و آرزو می‌کند روزی برسد که بتواند «قانون بختیاری» را به تحریر درآورد و در آن حقوق زنان ایرانی و بختیاری را مانند حقوق زنان اروپایی و آمریکایی به حقیقت پیوند زند.

وی در زمینه‌های فرهنگی،  اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که موجب تبعیض علیه زنان می‌شود، انتقاد می‌کند. تشویش‌های بی‌‌بی مریم در حقوق زنان و تبعیض علیه آنان، همچنان نگرانی بسیاری از مردمان در منطقه بختیاری و حرف‌های ناگفته‌ی بسیاری از زنان است. 

سردار مریم در نوشته‌های خود از محرومیت زنان از حق تحصیل و آموزش نقد می کند.

او تحصیل زنان را به  یکی از خواسته‌ها و آرمان‌های اجتماعی خود و اصلی‌ترین راه برون رفت از چرخه  نقض حقوق زنان مطرح می‌کند و می‌نویسد: "تمام بدبختی‌های ما از خودمان می‌باشد، زیرا که نه علم داریم و نه حقوق خود را می‌دانیم، اگر ما می‌دانستیم که برای چه خلق شده‌ایم، به‌خاطر حقوق خود جان‌فشانی‌ها می‌کردیم. ما حالا  کنیز خلق شده‌ایم. می‌توانستیم برای حقوق انسانی خود به تمام ملل جهان ظلم کنیم و حقوق خود را منصوب کنیم زیرا که امروز قرن بیستم و به اصطلاح فرنگی‌ها عصر طلایی است. امروز زن‌های اروپایی در تمام اداره‌های دولتی و مقام‌های  بزرگی را دارا می‌باشند، کرسی وکالت را اشغال نمودند اما ما زن‌های ایرانی ابدا از عالم انسانیت خارجیم، خصوصا زن‌های بختیاری".

به پاس روز قلم و در جایگاه یک زن، به بخش کوتاهی از زندگی فرهنگی زنی که نمونه و الگویی بی همتا برای زنان سرزمینم است و اینکه آن شیر زن دستی به قلم داشت و زندگی خود را به رشته تحریر درآورد و برای علم ارزش بسیاری قائل بود اشاره کردم که هم حق قلم و هم حق زنان اهل قلم ادا شده باشد.
ای قلم هستی بسی زیبا گهر
برگرفته علم از تو بال و پر

هیچ می‌دانی که والایی قلم
چون خدا بر نام تو خورده قسم...

 الهام  حاجی‌وند / ازنا

دیدگاه‌ها