یکي از سنت‌هاي پسنديده و ارزشمند که در دین مبین اسلام هم به آن توجه خاصی شده است‌، تکريم و احترام به بزرگان جامعه و کسانی که به نحوی منشاء خدمات شایسته در پیشرفت و توسعه جامعه هستند‌، مي‌باشد‌.

با مروری به سیره نبوی و علوی در می‌یابیم که رعایت این اصل تا چه اندازه مورد توجه بزرگان دین قرار گرفته و وجود نبی مکرم اسلام (ص) و مولای متقیان (ع) چقدر خود را ملزم به احترام به شخصیت‌های متنفذ‌، محبوب و تاثیر‌گذار در اجتماع دانسته‌اند‌. اصلی که با ورود تکنولوژي به  زندگی بشر احساس می‌شود تا حدودی مورد بی‌مهری قرار گرفته است‌.

اصالت فرهنگ و تمدن ایرانی که با ورود اسلام به فضائل دینی و معنوی و دستورات شرع مقدس آراسته شد‌، غنای بیش‌تری بر تکریم و احترام به بزرگان در مراوات خانوادگی و اجتماعی داد و  در دوره‌های مختلف تاریخی نشان از توجه و تکریم بزرگان در جامعه و در نگاه زمامداران دیده می‌شود‌.

آموزش و پرورش هم به عنوان مهم‌ترین و تاثیرگذارترین نهاد آموزشی و فرهنگی جامعه و بستر‌ساز توسعه فرهنگ و اندیشه تلاش کرده تا این تکریم و تعظیم به بزرگان خرد و اندیشه را برای دانش‌آموزان و جامعه نهادسازی و نمادسازی کند‌. محتوای کتب درسی دانش‌آموزان و فعالیت‌ها و برنامه‌های مدیران گواه دیگری بر اعتقاد راستین دستگاه تعلیم و تربیت به زنده نگه‌داشتن یاد و نام اسطوره های علم‌، دانش‌، فضیلت و دانایی است‌.

اردیبهشت‌ماه سال 93 و در هفته بزرگداشت مقام و منزلت معلم علاوه بر تجلیل از معلمین نمونه استانی که تابع قواعد و شرایطی خاصی است، به عنوان یک کار ابتکاری شاهد تجلیل از مرحوم حاج شیخ عزیز‌الله ضیایی(1352-1271) بنیان‌گذار تعلیم و تربیت رسمی در خرم‌آباد و محمد‌حسن خشنود اولین مدیر کل آموزش و پرورش لرستان پس از پیروزی انقلاب بودیم‌. کاری که می‌تواند تجلیل و تقدیر از بزرگان و پیشکسوتان را در عملکرد مدیران نهادینه کند و ما را به تجلیل و تکریم از بزرگانی وا دارد که عمر شریف و گران‌قدر خود را در راه اعتلای فرهنگ و اندیشه این سرزمین سپری کرده‌اند‌.

 

در این مجال لازم است از زحمات‌، پی‌گیری و همکاری مجدانه فرزندان مرحوم ضیایی به خصوص سرکار خانم پروین ضیایی و شماري از فرهنگيان لرستان تقدیر شود‌؛ چرا که پی‌گیری و تلاش این عزیران در تحقق این کار پسندیده و ارزشمند بی‌تاثیر نبود‌. 

در پايان جا دارد که به حدیثی از رسول رحمت و مهربانی (ص) استناد کنم که فرمودند‌: هر آن کس که به گردن جامعه يا فرد حقّي دارد و در ايحاد يا تکامل آن مؤثر بوده است، آن شخص شايسته تکريم و مصداق بزرگي است‌.