یکی از عواملی که همواره در بررسی‌های فرهنگی مورد توجه قرار می‌گیرد، توجه و نگاه "مردم" یک جامعه به "فرهنگ مکتوب یا فرهنگ شفاهی" است.

 اساساً در جوامعی مانند ما که جوامع در حال توسعه قلمداد می‌شود "حاکمیت فرهنگ شفاهی" یکی از عوامل بازدارنده "توسعه" جامعه  ایران به صورت کلی و توسعه و پیشرفت جامعه علمی و فرهنگی به صورت خاص است، ویژگی بارز "فرهنگ شفاهی" عدم توانایی نگارش یا هر گونه عدم تمایل به ثبت مشاهدات، دانسته‌ها و یافته‌ها است.

نکته حایز اهمیت این که پیشرفت‌های عمده بشر حاصل ثبت و نگارش آزمون‌ها، دانش‌ها، نظریه‌ها و حتی اشتباه‌ها و خطاها است، از سنگ نوشته‌ها تا تکنولوژی‌ها نوین همگی مدیون تجربیات ثبت شده یا به عبارتی دقیق‌تر "فرهنگ مکتوب" است.

آن‌چه در جامعه ما رواج بیش‌تری دارد فرهنگ شفاهی است که عموم افراد جامعه به خصوص مشتاقان و جوانان علاقه‌مند به حوزه فرهنگ و علم و دانش، بیش از آن که به مطالعه رغبت و تمایلی نشان دهند، خواهان آنند که مسایل نظری و اندیشه‌گون (ساحت باورها و معرفت) را از طریق گوش کسب نمایند!

افلاطون از اولین اندیشمندان و فلاسفه‌ای بود که تاکید بر که دانش به شکل عام و فلسفه به شکل خاص آن بایستی به صورت مکتوب درآید و آموزش داده شود. اساساً ذهنیت در جوامعی که وجه بارز آن هژمونی "فرهنگ مکتوب بر فرهنگ شفاهی" است، سعی دارد مبانی استدلال و برهان و چارچوب‌های دقیق مبتنی بر عقلانیت را در جامعه گسترش دهد.

در این راستا، حکومت‌ها بایستی جهت دست‌یابی به "توسعه فرهنگی" و صد البته "توسعه پایدار" با فراهم‌آوری و بستر‌سازی مناسب، زمینه را جهت تشویق و ترغیب عموم به فضاهای فرهنگی از جمله "کتابخانه‌های عمومی" فراهم کنند در بستر حضور و ظهور عموم افراد در کتابخانه‌هاست که می‌توان زمینه رشد فرهنگی، اخلاقی، سیاسی، و دینی جامعه را دنبال کرد.

 انتظار می‌رود مسوولین محترم استان لرستان با کمک به تکمیل پروژه‌های فرهنگی از جمله تکمیل و تجهیز کتابخانه مرکزی خرم‌آباد، بستر دست‌‌یابی به توسعه فرهنگی و نهادینه کردن "فرهنگ مکتوب" به عنوان یک ضرورت گریز‌ناپذیر در جوامع خواهان توسعه را فراهم آورند.