چند سالی است که آغاز سال جدید هجری شمسی، با نام‌گذاری شعار سال توسط رهبر فرزانه انقلاب مزین می‌شود. شعارهایی که هر سال با توجه به شرایط و مناسبت‌های خاص، بسیار هوشمندانه با صدور پیامی خطاب به ملت و مسوولان نظام، در مسیر اعتلا و پیشرفت کشور، سند چشم‌انداز یک ساله ایران اسلامی را ترسیم می‌نماید.

نکته‌ای که در این رابطه باید به آن توجه داشت انتخاب حکیمانه نام‌گذاری شعار سال است؛ شعارهایی که با به پایان رسیدن سال، نه این ه از درجه اهمیت ساقط نمی‌ود، بلکه برای سالیان متمادی چراغ راه مردم و  دولت خواهند ماند.

نام‌گذاری امسال به نام «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» بیانگر اهمیت اتحاد و اعتماد بیش‌تر بین دولت و ملت است که مقام معظم رهبری ضمن اشاره به آن، خواستار برقراری رابطه‌ای منطقی و موثر بین این دو با حفظ احترام متقابل و شأن هر کدام در جهت رشد و شکوفایی کشور شدند.

در فرمایش ایشان از همدلی صحبت به میان آمده است، واژه‌ای که در فرهنگ لغت فارسی به معنی «یک رای و اندیشه» و «متحد و متفق» بودن است.

حال این همدلی میان دولت و ملت چگونه برقرار خواهد شد؟ هم دل بودن مستلزم شناخت طرفین از یک‌دیگر است؛ شناختی که باید بر مبنای درک متقابل و به دور از احساس و در راستای مطالبه‌گری و پاسخ‌گویی باشد.

برای دست‌یابی به این مهم، وجود پل ارتباطی دو‌طرفه میان دولت و ملت در راستای منویات مقام معظم رهبری، ضروری است که این وظیفه خطیر را یک نهاد اجتماعی به نام روابط عمومی عهده‌دار است.

متاسفانه امروزه با بردن نام روابط عمومی ذهن متوجه برگزار کننده نشست‌های خبری، امور عمومی و ... می‌شود. در صورتی که این موارد، بخش‌های جزئی از فعالیت‌های روابط عمومی هستند و در عین حال با اصل وظایف تعریف شده فاصله خیلی زیادی دارند.

در عصری که همه موقعیت‌ها بر مدار ارتباطات می چرخد، روابط عمومی باید اطلاع‌رسانی و پاسخ‌گویی را جزء ماموریت‌های اصلی خود قراردهد تا بتواند بخشی از تنویر افکار عمومی را به انجام برساند. همچنین با اطلاع‌‌رسانی و گوش دادن به پرسش‌های افکار عمومی آن را هدایت کند و با تحقیقات و نظرسنجی بر افکار عمومی نظارت داشته باشد‌(1).

روابط عمومی‌ها به عنوان منابع اطلاعات که بخش مهمی از نیازهای خبری مخاطبان را در حوزه‌های گوناگون سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی تامین می‌کنند، با برجسته ساختن جنبه‌هایی از یک موضوع یا رویداد خاص، برای افکار عمومی خوراک فکری تهیه می‌کنند. این نهاد اجتماعی با تشخیص نیازهای اصلی مخاطبان سازمان، از طریق ارائه اطلاعات درست و به هنگام به عنوان عامل مهمی در کاهش فضای شایعه‌سازی و شایعه‌‌پراکنی در جامعه نقش ایفا کند‌(2)، زیرا شایعه محصول ابهام و نبود اطلاعات کافی است.

 البته در این مجال سعی نداریم که وظایف و نارسایی‌های روابط عمومی را بیان کنیم، بلکه به دنبال آن هستیم با توجه به وظایف خطیری که برای آن تعریف و در نظر گرفته شده است، به دور از کارهای حاشیه‌ای و مبتدی و با یک نگاه جدید و کاربردی و در شأن نام روابط عمومی در برقراری ارتباط صحیح و شفاف بین دولت و ملت گام‌هایی برداشته شود، زیرا هر چقدر این جایگاه گسترش یابد و به آن توجه شود، همدلی و همزبانی دولت و ملت بیش‌تر نمود پیدا خواهد کرد.

 برای ایجاد همدلی بین سازمان و مخاطبان، روابط عمومی کارآمد مستلزم تعامل سازنده با اصحاب رسانه و بهره‌ندی ازسواد رسانه‌ی است. روابط عمومی به عنوان تامین کننده پیام و رسانه به عنوان انعکاس دهنده پیام برای مخاطبان، دو شاخه از یک ریشه به م ارتباطات هستند که  در افزایش سطح آگاهی عمومی جامعه، فرهنگ‌سازی و تنویر افکار عمومی انجام وظیفه می‌نمایند.

 از سویی دیگر روابط عمومی پویا باید اجازه دهد تا اخبار و اطلاعاتی که از طریق رسانه‌ها برای  مخاطبان منعکس می‌شود در صورت نیاز، با تحلیل و تفسیر اهل فن همراه باشد، چه بسا ممکن است با انتقاداتی هم از سوی رسانه‌ها مواجه شوند. همان‌گونه که در آموزه‌های دینی هم به فواید نقد و انتقاد اشاره شده است، جلوگیری از نابه‌سامانی‌ها و کج‌اندیشی‌ها را به همراه خواهد داشت. قطعاً انعکاس ضعف‌ها و کاستی‌ها به شکل مطلوب و ارائه راه‌کار در جهت تقویت موضوع موثر خواهد بود.

در این میان نقش مسوولان و  مدیران بسیار مهم و چشم‌گیر است. چرا كه گاهي فقدان دیدگاه مناسب و منطقی مدیران به این حوزه می‌تواند تأثیرات بسیار منفی و بازدارنده بر اقدامات روابط عمومی داشته باشد. بدون شک، نگاه تخصصی و موشکافانه مدیران به جایگاه روابط عمومی، رشد و توسعه فرهنگی سازمان و جامعه را در پی خواهد داشت.

امید است در سالی که به تدبیر رهبر معظم انقلاب، سال «دولت و ملت، همدلی و همزبانی» نامگذاری شده است در راستای تبعیت از فرامین ایشان، با اهتمام دولت تدبیر و امید با یک برنامه‌ریزی اصولی و فراهم نمودن شرایط لازم و اتخاذ شیوه‌های نوین آموزشی،پژوهشی، اطلاع رسانی و دیگر مولفه های تخصصی در این زمینه، جایگاه روابط عمومی بیش از گذشته، تقویت و از روابط عمومی‌ سنتی به روابط عمومی کارآمد سوق داده شود تا مسیر همدلی بین دولت و ملت از این رهگذر، هموار گردد.

 منابع:

(1)  عباسی، کرم، 388، دیریت روابط عمومی، انتشارات مبنای خرد، ص 24.

(2)  بیژنی، مریم، 388، ارتباط با رسانه‌ا، انتشارات مبنای خرد، ص 39.

 

دیدگاه‌ها