همه ما امروز گرد هم آمده‌ایم که بگوییم ما به تنگ آمده‌ایم از زیاده‌خواهی، نفسانیت، وندالیسم، تخریب‌گرایی که بشر در هزاره سوم میلادی به خویش تحمیل نموده است.
همه گرد هم آمده‌ایم که بگوییم ما می‌خواهیم زنده بمانیم تا زندگی کنیم. این امانت خداوندی را به آیندگان بسپاریم‌.
رفتار غیرمسوولانه متولیان و متصدیان باعث شده است که امروز بشر دور تابوتی به فاتحه بنشیند که قربانی زیاده‌خواهی خود شده است.
امروز در مکانی جمع شده‌ایم که نماد صلابت، وحدت، قدرت، شجاعت، تداوم، تحول و یادگار به جای مانده از نیاکان پاک و وطن‌پرستانی بوده است که به یادگار گذاشتند.
ما وارث میراث و فرهنگی هستیم که فقط و فقط به واسطه‌ي زیست‌بوم و محیط زیست امن از 40 هزار سال در دره خرم‌آباد به جای مانده است.
زمانی که نیاکان ما به صورت مسالمت‌آمیز طبیعت و محیط زیست را با فرمول آشتی و همزیستی همه مخلوقات در کنار خود می‌دید. چه حس نجیبی و چه حس غریبی که خودخواهی و عافیت‌طلبی انسان امروز این درهم آمیختگی را به هم ریختگی تغییر داده است.
زمانی که به واسطه آب پاک در زیر قلعه فلک‌الافلاک میترا تعظیم می‌نمود امروز آن پاکی و صداقت را به فاضلاب شهری سپردیم!
باید چشم‌ها را شست، باید جور دیگری نگریست، جز رأفت با طبیعت چاره‌ای نیست که قهر طبیعت و محیط زیست قهر خداوندی را به دنبال خواهد داشت.
امروز حلقه‌های قدرت و ثروت دنیا در اختیار کسانی است که بتوانند 3 عنصر محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی را حفظ کنند، برای مبارزه، برای بقا، برای زنده ماندن چاره‌ای نداریم.
یکی از رازهای ماندگاری که قرآن مجید به آن اشاره می‌کند در همین 3 اصل است که بارها و بارها به سادگی به آن اشاره شده است.
بیاییم به واسطه کلام وحی و قدرت خداوندی به بهشت خداوندی که در آن زندگی می‌کنیم احترام بگذاریم، خودخواهی، اومانیسم همه چی برای انسان معضلی است که وارد ارکان زندگی بشر شده است.
با حذف مصادیق ماندگار محیط زیست، میراث فرهنگی نمی شود آرمان‌خواهی طلب کرد، ما در حال انسداد شریان‌های شهری و فضاهای شهری هستیم.
به جرم جهل و ندانسته‌ها و به بهانه پیری و کهولت، بافت‌های تاریخی و میراث گران‌بها را تخریب می‌کنیم.
مامتولیان باید گوش به فرمان متصدیان امور در عرصه محیط زیست، منابع طبیعی و میراث فرهنگی باشیم که مصداق واقعی متولیان مردم و نسل آینده است.
سوغات ما حاملان پیام نسل گذشته به آینده چیست؟ وندالیسم؟ تخریب‌گرایی؟
در عرصه احیای حقوق اولیه انسانی باید مبارزه کنیم، مبارزه با خودخواهی، مبارزه با زیاده‌خواهی.
بیاییم با اراده قوی، خرم‌آباد همیشه خرم و جاودانه باقی بماند.
باید افسانه اينكي زیبایی شهر در منظر زیبایی خرم‌آباد تجلی پیدا کند، باید آب‌های روان و زلال را در نهرهای زیر زمینی ساختار شهری خرم‌آباد جاری نمود.
باید ژست‌ها را کنار بگذاریم، باید جامه عمل پوشید، باید جام زهر نوشید برای بقا، برای زندگی، برای زنده ماندن...
 
عبدالرضا مهاجری‌نژاد – مدير كل ميراث فرهنگي، صنايع دستي و گردشگري لرستان
 
 مدير كل دست به قلم برد: گردشگری مسوولانه در لرستان
عکس دیدار با رهبر معظم انقلاب
 
ايميل ارسالي: ابوذر بابايي‌زاده