جهان یادگار است و ما رفتنی ز مردم نماند بهجز گفتنی
مرحوم حاج شیخ "عزیزالله ضیائیلرزاد" معروف به ضیاءالذاکرین فرزند مرحوم حاج شفیع و خورشيدخانم، سال 1270 در خانوادهاي متدین و مذهبی، در محله پشت بازار خرم آباد به دنیا آمد.
وي تحصیلات مقدماتی خود را نزد پدر بزرگوارش و علما و روحانیون خرمآباد گذراند و سپس برای تکمیل معلومات و دانش خود، تحصیلات حوروی را نیز به پایان رساند.
مرحوم ضيايي اهل مطالعه و کتاب بود و در قسمت ادبیات عرب، تاریخ اسلام و تفسیر قرآن آگاهی کامل داشت. شخصی روحانی، اهل منبر، مواعظ و مورد اعتماد مردم بود.
وي فردی فرهنگدوست و بنیانگذار رسمي فرهنگ(آموزش و پرورش) خرمآباد به شمار ميرود.
حاج عزيزالله دستنوشتهها، تألیفات و اشعار بسیاری داشت كه ا از جمله ميتوان به "تاریخچه فرهنگ لرستان" و "وضعیت معارف خرمآباد" اشاره كرد.
وی کتابهای بسیاری نيز داشت و روزی که مدرسه علمیه کمالیه تأسیس گردید و کتابخانه آن دایر شد، ايشان همهي کتابها و دستنوشتههای خود را به کتابخانهي حوزه کمالیه اهداء کرد.
سال 1300 شمسی با وجود همراهی مرحوم حاج عبدالرحمان لرستانی در مجلس شوراي ملي، بدون دریافت حقوق و مزایا برای ترویج سواد و سواد آموزی در لرستان از تهران به لرستان مراجعت نمود و در زمستان سال 1302 شمسی اولین مدرسه را به سبک نوین به نام مدرسه سپه را در خرمآباد تأسیس نمود که خود سرپرستی و مدیریت و تدریس در آن مدرسه را بر عهده داشت.
پس از آن، سال 1304 شمسی بر طبق حکم شماره ۶۸۹/۴۲۲۷ مورخه چهارم مردادماه ۱۳۰۴ كه به امضای یوسف مشار کفیل وزارت فرهنگ وقت رسيده، به عنوان اولین رئیس فرهنگ و معارف استان خرمآباد و لرستان منصوب گردید و بعد از آن، مدارس بسياري را در نقاط مختلف لرستان یکی پس از دیگری تأسیس و دایر نمود.
از مرحوم حاج عزيزالله ضيايي 13 فرزند (8 پسر و 5 دختر)به جا ماند که همگی دارای تحصیلات عالیه و مشاغل مدیریتی و فرهنگی و اداری بوده و هستند.
وي در یکی از دست نوشتههایش مینویسد: «سوگند به قلم که حبیب من است. من این قلم را بر زمین نمیگذارم تا زمانی که به تکتک فرزندان لرستان سواد یاد داده و قلم به دستشان بدهم...»
مختصري از كارنامه زندگي پربار ايشان:
1- ریاست فرهنگ و معارف خرمآباد و لرستان در سال 1304 شمسی
2- تأسیس مدرسه پسرانه سپه در خرمآباد در زمستان 1302 شمسی که خود علاوه بر سرپرستی و مدیریت، تدریس را در این مدرسه به عهده داشت چون افرادی که بتوانند به شیوهي جدید تدریس نماید وجود نداشت.
3- تأسیس دارالتربیه عشایری در محله پشتبازار خرمآباد در سال 1307 شمسی.
4- تأسیس دبستان بدر ماسور در سال 1309 شمسی.
5- تأسیس مدرسه جامی کوهدشت در سال 1310 شمسی؛ دبستان بزرگمهر (دهخدا) در رومشکان؛ غزالی در چغابل و انوشیروان در سرطرحان.
6- تأسیس مدرسه ازنا در سال 1311 شمسی.
7- تأسیس مدرسه پهلوی در محله درب دلاکان خرمآباد در سال 1314 شمسی.
8- تأسیس مدرسه اکابر شبانه در خرمآباد در سال 1315 شمسی.
9- تأسیس مدرسه شاهپور در خرمآباد در سال 1317 شمسی.
10- تأسیس مدرسه شاهدخت در خرمآباد در سال 1317 شمسی.
11- تأسیس اداره اوقاف خرمآباد و لرستان در اواسط دهه 20 و ریاست آن که تا مهرماه 1337 شمسی. (رياست اوقاف به تناوب با كريم كدخدايي)
12- ریاست فرهنگ و اوقاف گروس
و ... بسياري خدمات فرهنگي ديگر كه سبب شد از ايشان پس از مدتها يادي كنيم.
چه زيبا گفتهاند: «فراموش نکنید تا فراموش نشوید». اميدواريم با نوشتن اين متن كوتاه، يادي از اين مرد بزرگ كرده باشيم چرا كه نقش بسياري در عرصه تعليم و تربيت فرزندان اين ديار داشت.
استاد ضيايي سرانجام هشتم اسفند 1352 دنياي فاني را پس از 82 سال عمر با عزت ترك نمود و به سراي باقي شتافت. روحش شاد باد
تصوير حكم تقيخان خواجهنوري در مورد رضايت از اقدامات عزيزالله ضيايي در معارف خرمآباد (يكم آذر 1304)
ارسال کننده: امير اسدپور