از دیرباز به این فکر می‌کردم که چرا عده‌اي بعد از اتمام دوره متوسطه با ورود به دانشگاه‌هایی مانند دانشگاه‌های مادر، تا آخر دوره تحصیلات در همان دانشگاه‌ها باقی می‌مانند و مدارج علمی را طی می‌کنند!
دیروز وقتي از خیابان رد می‌شدم، عنوان تیتری تبلیغاتی تحت عنوان "رتبه یک برق در تسخیر (یک موسسه آموزشی)" نظرم را جلب کرد که در رابطه با رشته‌های مختلف تحصيلي تکرار شده بود. اسامی "رتبه یک"های کنکور دکترای رشته‌های مختلف که از امکانات آن مؤسسه استفاده کرده بودند را براي اطلاع مردم جلوي ديد نصب كرده بودند!
در تبلیغي دیگر، مختصر مصاحبه‌ای نیز با يكي از اين نفرات برتر كنكور انجام شده بود. وي در پاسخ اولین سؤال، بعد از معرفی خود، نام رشته تحصیلی آزمون دکترا و رتبه قبولی خود را گفته بود و در سوال بعدی نيز رشته و واحد دانشگاهی خود را ذكر كرده بود.
بايد پذيرفت هنگامي که کسی با اتمام دوره تحصيلي متوسطه در کنکور سراسری رتبه ممتازی کسب می‌کند، دور از ذهن نیست که بتواند در مقاطع بعدی آن نيز، موفقیت پیشین را تکرار نمايد، اما سخن ما در رابطه با شرایط برابر رقابت است. همان طور که همه می‌دانند منابع کنکور در مقطع کارشناسی مشخص است، اما کنکور در مقاطع بالاتر مخصوصاً کنکور مقطع دکترا، دارای منابع محدود و مشخصی نیست و داوطلب باید چندین کتاب مرجع را مطالعه کند تا به تسلط کافی در مورد آن موضوع دست یابد.
رتبه‌های تک‌رقمی كنكور مقاطع تحيلي تكميلي، قریب به اتفاق مختص فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌های مادر بودند!
با خودم فکر می‌کردم از انصاف و عدالت به دور است که دانشجویان دانشگاهي خاص با مطالعه جزوات اساتید طراحان سوالات کنکور شاغل در دانشگاه خودشان، موفق به کسب رتبه‌ی تک‌رقمی شوند و به خاطر درس خواندن در اين قيل دانشگاه‌ها، از این رانت بهره‌مند باشند تا به نوعي "رتبه یک در تسخیر دانشجویان دانشگاه مادر" باشد و ديگران از اين موهبت بي‌بهره بمانند.
شما چطور فكر مي‌كنيد؟ آيا بين كسب رتبه‌هاي تك رقمي و حضور دانشجويان در دانشگاه‌هاي خاص يا مادر ارتباطي وجود دارد؟!
الهام حاجی‌وند / ازنا