بحث تخریب میراث باستانی و آثار تاریخی از بدترین دردهایی است که شهر خرم‌آباد به جان می‌خرد. نگاهی گذرا به وضعیت نابه‌سامان پل شاپوری‌(پل شکسته) و لجن‌آب‌های اطراف آن دل هر عابر و بیننده‌ای را به درد می‌آورد.

مسوولان میراث فرهنگی و گردشگری استان لرستان اگر نمی‌دانند بهتر است توجه داشته باشند عمر و قدمت پل شکسته شاپوری و بسیاری از میراث باستانی این استان كه اكثرا به دوره ساساني مي‌رسند، بسيار باارزش‌تر و تاریخی‌تر از تمام آثار فرهنگی و باستانی شهر اصفهان است، شهری که با پل‌های 300 الی 400 ساله‌ی، سیل درآمدهای گردشگران را چه در ایران و چه در خارج از کشور به سمت خود سرازیر کرده است، ولی در استان ما بسیاری از میراث گذشتگان از جمله پل شاپوری، پل کشکان، حمام گپ (بزرگ)، حمام کوچک، پل دختر، سنگ نبشته با چندین قرن قدمت، زیر چکمه‌های بی‌تفاوتی و سهل‌انگاری مسوولان میراث فرهنگی و متولیان امر لگدمال و به فراموشی سپرده شده‌اند.

یکی از صحنه‌های بسیار دردآوری که دل هر اهل فرهنگ و حتی مردم عادی این شهر را به درد می‌آورد، دیدن خرابه‌های حمام تاریخی شهر خرم‌آباد است، حمامی که متعلق به عصر صفویه مي‌باشد. اين حمام امروزه به مکاني بی‌ارزش برای تجمع زباله و نخاله‌های ساختمانی از یک طرف، و از طرف دیگری پناهگاهي براي افراد معتاد بدل شده است.


نماي بالا از پل تاريخي خرم‌آباد در سال 1392 و نماي پايين همين پل در اواسط دهه 60


حمام عصر صفوی در منطقه خیابان حافظ واقع در پشت‌بازار خرم‌آباد، این روزها وضعیت بسیار بدی را سپری می‌کند و جا دارد مسوولان مربوط با یک گذر چند دقیقه‌ای از وخامت اوضاع باخبر شوند و وضعیت دردآور این بنای تاریخی را به چشم ببینند.

آیا واقعاً اگر این بنا در اصفهان یا هر شهر دیگر نظير تبریز، مشهد، شیراز، و یا حتی همین کرمانشاه هم‌جوار خودمان بود، حال و روزش چنین بود؟! آیا اصفهانی‌ها (چه مردم و چه مسوولان‌شان) از این بنای تاریخی منبع درآمدی برای شهرشان درست نمی‌کردند؟! مگر هزینه‌ي مرمت و یا حتی دیوارکشی و حصار‌کشی ساده‌ی این بنا چقدر است که چنین شفاف، عجز و ناكارآمدي مسوولان اين حوزه را نمايان ساخته است؟!

چه بسیار افرادی که روزگاری از این بنای تاریخی استفاده کرده‌اند و چه بسیار عروس و دامادهایی به خود دیده که زمانی استحمام قبل از عروسی‌شان را در این بنا انجام داده‌اند، حال آن پيرمردها و پيرزن‌ها باورشان نمی‌شود که اين حمام چند صد ساله این‌چنین توسط اخلاف‌شان دور انداخته شود.

طبق شنیده‌ها و دیده‌ها قرار است به همت شهرداری خرم‌آباد، خیابان قديمي حافظ تعريض شود و این بنا بیش‌تر در جلوی دید عموم همشهریانی که به عنوان مسافر از آن حوالی می‌گذرند قرار گیرد. شایسته نیست آئینه دق برای مردم شهر باشد و تاثیر منفی بر روحیه‌ي آن‌ها بگذارد. انتظار می‌رود مسوولان امر دست به مرمت این بنای تاریخی بزنند و آن را از  پاتوق افراد معتاد به عظمت گذشته‌اش باز گردانند.

مطمئناً اگر اراده‌ای از سوی مسوولان میراث فرهنگی برای مرمت این اثر تاریخی به وجود بیاید و فقط اعلام عمومی بکنند، خیلی از دل‌سوزان و خیران در این شهر هستند که مخارج مرمت این اثر مغفول مانده را به جان مي‌خرند و آن را از این وضعیت نجات مي‌دهند. در این شهر هستند گروه‌ها و نهادهایی که بدون هیچ ادعا و انتظاری به اندازه‌ی وسع خود سعی در اثر‌گذاری مثبت جهت رشد شهرستان دارند. کما این که وجود گروه‌های مردم‌نهاد در حوزه محیط زیست لرستان تا کنون منشاء اثرات مثبت در‌خوری بوده است.

خوشبختانه از گوشه و کنار خبر می‌رسد که شهرداری خرم‌آباد در زمینه ساماندهی پل شکسته (پل شاپوری) و احداث مجتمع تفریحی گردشگری در آن مکان دست به کار شده است. واقعیت یافتن این موضوع بسیار در‌خور و امیدوار‌کننده است و جای تحسین دارد.

در این زمینه محمد مهرابی شهردار خرم‌آباد اظهار داشته با اجرایی شدن ساخت مجتمع پل شاپوری و ساماندهی این بنای تاریخی، مطمئناً این مکان به یکی از مهم‌ترین مراکز تفریحی و گردشگری شهری خرم‌آباد تبدیل خواهد شد به طوری که بخش زیادی از گردشگران که مقصدشان پارک و دریاچه کیو است را به سمت خود جذب خواهد کرد.

شنیدن  این موضوع از زبان شهردار آن هم با این قاطعیت بسیار جالب توجه و امیدوار کننده است. باشد که چنین شود....