مرحوم مومن‌علی جوزی‌پور معروف به مومه (mooma) فرزند جوزعلي از طايفه‌ي ضروني يكي از هنرمندان شهير شهرستان كوهدشت بود.
به گزارش يافته، وي آوازی خوش داشت و فردی ریزبین و نکته‌سنج بود كه مناسبات عادی مردم را به لطیفه‌های جذاب تبدیل می‌نمود و با هنرمندی خاص آن‌ها را بیان می‌كرد.
در جلساتی که سران و بزرگان ایلات و عشایر در آن حضور داشتند، همه در برابر او دست به عصا عمل نموده و حتی مبالغی نیز به او اهدا می‌کردند تا از زبان طنزآلود مومه در امان بمانند.
مومه در فیلم‌های "کولی‌ها" و "گذری بر موسیقی لرستان" و سریال "سور و سوگ" نيز به ایفای نقش پرداخت.(برگرفته از وبلاگ مهدي ويس‌كرمي)
وي در زنده نگه داشتن هنر عروسك‌گرداني و نمايش عروسكي سنتي لرستان، نقشي اساسي داشت. مومه با شيوه‌ي نمايش "بازي در بازي" با چهره‌ي نمايشي پرقدرت در قالب نقش‌هاي مختلف بازي مي‌كرد.( پيشينه‌ي تاريخي موسيقي لرستان، سيدمحمد سيف‌زاده، انتشارات افلاك 1377)
وي بيش از 85 سال عمر كرد. سرانجام 11 اردي‌بهشت 1378 چهره در نقاب خاك كشيد و در قبرستان روستاي گنجينه از توابع كوهدشت به خاك سپرده شد. روحش شاد باد.
حكايت جالب بخوانيد از بذله‌گويي و حاضرجوابي مرحوم مومه:
نقل است در دهه 40 يكي از خان‌زاده‌هاي شيك‌پوش لرستاني گاهاً از مسيري مي‌گذشت كه مومه سر راه او حضور داشت.
اين خان‌زاده‌ي شيك‌پوش كه هميشه كت و شلوار، جليقه و كلاه شاپو به تن داشت، هنگام راه رفتن در معابر، اكثر مواقع كلاهش را به عادت برخي قديمي‌ها با دو دست پشت بدنش قرار مي‌داد و كم‌تر آن را بر سر مي‌نهاد.
مومه نيز كه فردي ريزبين بود، به اين نكته توجه كرده و روزي پس از سلام و احوال‌پرسي از خان‌زاده مي‌پرسد: خان! چرا كلاهي براي سرت نمي‌خري؟
خان‌زاده پاسخ مي‌دهد: مومه چشمت را باز كن! كلاه دارم! (بعد كلاهش را كه با دست‌هايش پشتش گرفته بود نشان مومه مي‌دهد)
مومه هم پاسخ دندان‌شكني به او حواله مي‌دهد و مي‌گويد: مي‌دانم خان! اما آن "كلاهِ پشتت" است، يكي براي "سرت" بخر!
ر - ج / یافته
مومن‌علی جوزی‌پور معروف به مومه در حال عروسك‌گرداني