شام ایرانی عنوان برنامه‌ای است که چند قسمت اخیر آن برای مردم لرستان پرحاشیه شده است!
البته برنامه‌ای عاریه‌ای بدون هیچ نبوغ و ابتکاری است با کپی‌برداری ناموفق از برنامههای ماهواره‌ای آن‌ور آبی که تماشای دیدن این همه صحنه‌های تقلیدی آن، جوانه بربدن سیب زمینی سبز می‌کند!
برنامه‌ای که حتی نتوانسته مثل بعضی از برنامههای ایرانیزه شده‌ی دیگر، جا بیوفتد، و فقط با تکیه بر حضور سلبریتی‌ها، تلاش در جذب مخاطب دارد.سکانس‌هایی پر از دیالوگ‌های خاله‌زنکی و نامناسب پخش در یک رسانه‌ی جمعی و مجموعه‌ای از نمایش نپخته و غیر قابل هضم از زندگی لاکچری سلبریتی‌های ایرانی که بعضا فرسنگ‌ها از حال و روز این روزهای مردم ایران فاصله دارد، و اخیرا نیز انواع و اقسام توهین‌ها از تشبیه همدیگر به بز تا اهانت به اقوام و ...
شام ایرانی برنامه‌ای که با نشان دادن واقعیت زندگی سلبریتی‌ها و مقایسه با آن چیزی که تا کنون در تلویزیون و رسانه‌ی ملی از آن‌ها مشاهده شده تضادهای دیرپَز و تلخی در ذهن بیننده‌هایش ایجاد می‌کند. هنرمندانی که فقط در تلویزیون و سینما مجبور به رعایت چهارچوب‌ها بودند، در این‌جا هر جور بخواهند می‌پوشند و هر چه بخواهند می‌گویند!
به راستی هدف اصلی از ساخت این قبیل برنامه‌ها چیست؟
شام ایرانی بیانگر کدام فرهنگ و اصالت ایرانی است؟
آیا صرفا جهت سرگرمی مردم می‌شود برنامه‌هایی مثل «شام ایرانی» و «شب‌های مافیایی» ساخت و به محتوای بی‌محتوایی که به مغز مردم می‌خورانند توجهی نکرد؟
برنامه‌ی شب‌های مافیایی آقای سعید ابوطالب چه چیزی به مردم می‌آموزد؟ یک بازی عاریتی بر مبنای دروغ و ریاکاری، فریب، تزویر و ناجوانمردی یا صرفاً جهت سرگرمی مخاطب؟
این برنامه‌ها به مصداق مَثَلِ «کلاغ می‌خواست راه رفتن کبک را تقلید کند راه رفتن خودش را هم از یاد برد» چگونه برای پخش از وزارت ارشاد مجوز می‌گیرند در حالی که به فرهنگ داخلی کشورمان و پیشینه غنی آن توجهی نداشته و نظارتی نیز بر محتوای تقلیدی و ضعیف آن‌ها وجود ندارد؟
نتیجه همین می‌شود که در چنین برنامه‌هایی، سلبریتی‌های ایرانی می‌توانند به راحتی به ارزش‌های اصیل دختران ایرانی برچسب بزنند و فرهنگ اقوام ما را به سخره بگیرند و عوامل آن حتی زحمت تدوین و حذف این جور اشتباه‌ها‌ی به ظاهر سهوی را نیز به خود ندهند!
ملت ایران و بخصوص قوم بزرگ و اصیل ایرانی «لر» منتظر عذرخواهی رسمی آقای سعید ابوطالب و دیگر دست‌اندرکاران این برنامه هستند و انتظار می‌رود مسئولان وزارت ارشاد و صداوسیما نیز در چنین مواردی قاطع‌تر عمل نموده و هر چه سریع‌تر فکری برای آبروی خود و فرهنگ کشورمان نمایند!
راضیه حسنوند