استان لرستان؛ شهری که نوشتن از پیشینه تاریخی و قدمت آثار باستانی‌اش مثنوی هفتاد من کاغذ است. برای دیدن و ثبت تصاویر جاذبه‌های سومین استان پرآب کشور باید هفته‌ها زمان صرف کرد تا آبشارهای شگرف، پل‌های تاریخی، تالاب‌ها و دریاچه‌های زویایی در کنار کوهستان‌های مرتفعش را در مناطق متفاوت آب و هوایی یکجا دید و سیر نشد.
پدیده‌های منحصربه‌فرد در استان لرستان کم نیست از دژ شاپور خواست که چون نگینی درخشان در قلب شهر خودنمایی می‌کند تا گرداب سنگی، دریاچه کیو و حمام تاریخی (گپ) که به بخش خصوصی واگذار شده تا بهتر حفظ شود.
جاذبه‌های طبیعی، تاریخی، فرهنگی و بومی در جای‌جای خاک غنیمتی لرستان وجود دارد و جذابیت‌های متنوع در آثار دیدنی‌اش شرایط مساعدی را در تمام فصول برای جذب گردشگران ایجاد کرده است اما افسوس که استان آب‌های خروشان با تمام شایستگی‌های موجود و پتانسیل بالا در صنعت گردشگری مظلوم واقع شده و نیاز هست که برای طی این مسیر در جهت توسعه به‌ویژه توسعه پایدار، اقدامات اضطراری لحاظ شود.
طی سال‌های اخیر اقدامات کشوری برای رونق گردشگری برنامه‌ریزی شده است؛ اما ضروری دارد که استان‌ها با تکیه‌بر سه اصل مهم تاریخ، طبیعت و فرهنگ در جذب گردشگران داخلی و خارجی بیشتر تلاش کرده تا رخوت را در این صنعت توریسم از بین ببرند و مدبرانه در جهت توسعه گام بردارند و هدایتگری شتاب‌دهنده برای رشد این صنعت جهانی باشند.
علاوه بر توسعه شهری لازم است که دست‌اندرکاران دولتی امور فرهنگی که عامل تحقق این مهم ضروری هستند برای بخش کشاورزی نیز برنامه‌ریزی کنند تا با شناخت استعدادهای گردشگری کشاورزان و اختصاص سرمایه‌گذاری کلان در این بخش اقامتگاه‌های بوم گردی را هر چه پر رونق تر برای ارائه خدمات مناسب به مسافران آماده سازند.
استفاده از نیروهای متخصص در کنار حمایت و پشتیبانی دولت بی‌شک می‌تواند جامعه محلی را به‌گونه‌ای پویا و متحرک در آورد که در تولید ثروت و افزایش سرمایه‌های فرهنگی تحولی اقتصادی ایجاد کند که بر کاهش نرخ بیکاری و افزایش سرانه اقتصادی تأثیر مثبت و مؤثر بگذارد.
تأثیر جشنواره‌های معرفی جذابیت‌های لرستان، اجرای جشن‌های مخصوص مثل اجرای شب فرهنگی استان‌ها در پایتخت که محل ثابت برگزاری آن برج میلاد است؛ نیز می‌تواند تا حدود زیادی در شناساندن غنای فرهنگی و طبیعی سرزمین پرافتخار ایران یاریگر باشد به شرطی که؛ راهنمایان گردشگری آموزش صحیح را در این میزبانی‌ها دیده باشند تا در اعتلای چنین گردهمایی‌های تخصصی که بر اساس استانداردسازی است بهبوددهنده و راهگشا شوند.
در حکایات حکیمانه نقل است که روزی دو نفر را برای شناساندن پاپوش (کفش) به کشور دورافتاده‌ای در آفریقا فرستادند و از مشاهدات عینی آنان گزارش خواستند؛ اولین نفر با عصبانیت معترض شد که اینجا کسی کفش نمی‌پوشد اما نفر دوم با ابراز خرسندی و شادمانی از نپوشیدن کفش مردم آن کشور خواستار اقامت و بازاریابی برای ترغیب مردم پابرهنه شد.
و حال حکایت سرزمین مهر و مفرغ چنین است و دست‌نخوردگی‌اش یا به تعبیری نوپایی‌اش در این صنعت پر رونق می‌تواند بستری فراهم‌شده در این خصوص باشد تا بتوان از تمام ظرفیت‌های گردشگری استان خوش آب‌وهوای خرم‌آباد بهره برد تا سکوی پرتابی جهت زیرساخت‌های لازم توسعه بر اساس توسعه پایدار بنا کرد تا لرستان و همه ظرفیت‌های بکرش به جهانیان شناخته شود و با رونق صنعت گردشگری اقتصاد را به پویایی و تحرک درآورد تا خرم‌آباد همیشه آباد لایق نام و لیاقتش شود.
سپیده امیری-روزنامه نگار(کرمانشاه)