تهران را به مثابه ایران کوچک میشمارند، کلانشهری که مرکز بسیاری از اتفاقات مهم هنری و فرهنگی و عقیدتی کشور است و با توجه به شاخص جمعیت ساکن در آن بستر مناسبی برای انتقال مفاهیم و مؤلفههای محلی و فرهنگی دارد.
سالهاست جمعیتهای مختلف اقوام ایرانی حاضر در تهران از عاشورا بهعنوان ویترین و نمودی از محلیت و شیوهی سوگواری خویش استفاده و ضمن آشناییزدایی، آن را در مرکز کشور عزیزمان نهادینه و برگزار کردهاند که در این میان و پس از سالهای انقلاب شکوهمند اسلامی جامعه لرزبانان پایتختنشین از اجرای این آیین در تهران به دلایل متفاوت غافل مانده بود و بدین
ترتیب بزرگترین و نمادیترین آیین سوگواری کشور یا همان «آیین گِل» بدون انتقال فرهنگی در پایتخت، در همان حوزه جغرافیایی لرستان روایت میشد و شاید عدم آشنایی و غربت این آیین برای بقیه مردم کشور که فقط در ایام محرم و در سکانسهای کوتاه خبری شاهد آن بودند به چشم میخورد.
ترتیب بزرگترین و نمادیترین آیین سوگواری کشور یا همان «آیین گِل» بدون انتقال فرهنگی در پایتخت، در همان حوزه جغرافیایی لرستان روایت میشد و شاید عدم آشنایی و غربت این آیین برای بقیه مردم کشور که فقط در ایام محرم و در سکانسهای کوتاه خبری شاهد آن بودند به چشم میخورد.
شاید بارها به اشکال مختلف در جامعه لرستانیهای مقیم پایتخت ضرورت ایجاد محلی برای پاسداری این عزاداری مطرح ولیکن به علت نبود قاطبه و همت و پشتکار عینی، اجرایی نشده بود.
هیات عشاق العباس لرستانیهای پایتخت با ثبت و بنیانگذاری و پایلوت در غرب تهران گام مؤثری در اجرای ای آرزوی دیرینه بود.
بررسی و هاشور تنوع زیستی لرزبانان تهران مؤید سکونت بیشترین، در مرکز و غرب تهران بوده و همچنین مسؤولین لرزیان حاضر در مناطق شهری غرب تهران جمعیت فزونتری دارند.
به هر سیاق هیات عشاقالعباس از سال 1390 تاکنون پذیرای جمعیت فراوان لرستانیها است و این تجمع عظیم باعث آن گردیده که لرستان بیشتر دیده شود.
بررسی عملکرد این هیات در بخشهای متفاوتی از قبیل نوع چیدمان، پذیرایی، سخنرانان و مداحان، پوشش رسانهای، نظم حاکم و... مؤید نوعی بهبود مستمر رو به تعالی است.
بزرگترین رهآورد و انتقال این هیات همانا مرافقت و حضور تمام لر زبانان شهرهای مختلف لرستان حتی استانهای دیگر است که تا قبل از آن بیسابقه بود؛ اما این معیار مهم کیفی و روایی و فرهنگی از نگاه نویسندهی این سطور با چالشهای متفاوتی روبروست که در حوزه فرصتها و تهدیدها به شرح ذیل به آن اشاره میگردد.
تهدیدها:
-نداشتن مکان ثابت: مکان فعلی بهطور موقت در اختیار هیات قرار گرفته و تضمینی برای در اختیار گذاشتن این مکان توسط مالک آن در سال بعد نیست؛ که این خود زنگ خطری است برای از هم پاشیده شدن این نظم و تجمیع در سالهای آینده. به نظر میرسد مساعدت تمام جمعیت لرستانیهای داخل و خارج از پایتخت جهت اخذ یا ابتیاع زمینی جهت این مهم ضروری باشد
-سهم خواهی جریانات و اشخاص مختلف برای سود جستن از مانور تبلیغی این هیات. همانگونه که میدانیم، عزاداری متعلق به سیدالشهداست و اشخاص و گروهها فقط یک وسیله و کاتالیزور هستند.
-افزایش هزینههای سنگین برپایی این هیات با توجه به افزایش هر ساله جمعیت لرهای عزادار که ایجاد یک صندوق و حسابی عمومی و اعلام جهت کمک همشهریان بایسته مینماید.
-عدم باری رسانی بعضی همراهان مؤثر در سالهای بعد به علل مختلف که میبایست با ریشهیابی و تقارب آرا از این افتراق جلوگیری کرد.
فرصتها:
همدلی و زبانی و مجانست تمام عشیرههای لرستان بهواسطه حضور و همراهی با عشاق العباس
-اعطای احساس بودن و شادابی حضور لرستانیهای پایتخت بهواسطهی دیده شدن این مراسم در تمام پایتخت
-پذیرش و تائید آیین گِل توسط تهراننشیان غیر لر که نمونهی بارز آن حضور هر سالهی تعدادی از همشهریان تهرانی در مراسم مذکور است
-افزایش تعداد شرکتکنندگان خیابانهای مجاور عشاق العباس در مراسم تاسوعا و عاشورا که در سالهای اول این همراهی فقط بهوسیله دیدن ساکنین آنهم فقط از پنجرهی آپارتمان اتفاق میفتاد.
-شناخت قوتها و ضعفها و تصحیح هرسالهی آن بهعنوان اولین میقات عظیم لرستانیهای پایتخت در امری خاص
- حضور بسیاری از وزراء، مقامات کشوری و چهره های مطرح غیر لرستانی در عزاداری لرستانی ها که این ناشی از عظمت و اعتبار این هیات و عزادارانش است
-پوشش رسانهای مجازی آن در سطح کشور و صدور این آیین
-بازشناخت جمعیت مردم و مسئولین لرستانی ساکن تهران
-کاهش قسمتی از بار ترافیکی مسیر منتهی به لرستان در ایام محرم و بهتبع آن کاهش خطرات این مسیر از طریق برگزاری آن در تهران
در پایان ضمن تشکر از مؤسس و بانیان این هیات، پیشنهاد میگردد که بانیان این مراسم از هماینک با تشکیل کارگروهی متشکل از صاحبنظران، به بررسی این تهدیدها و فرصتها پرداخته تا
هر سال بیش از پیش در راه برگزاری این آیین مذهبی موفق و سربلندتر عمل گردد.
هر سال بیش از پیش در راه برگزاری این آیین مذهبی موفق و سربلندتر عمل گردد.
مهرداد خداییسوری/پایگاه خبری یافته- تهران
دیدگاهها
از همه خادمین، بانیان و خیرین هیات مذکور تشکر می کردد.
بهتر است در هنگام اطلاع رسانی مراسمات هیات مذکور نام یک شخص به عنوان بانی خاص ویا مسئول هیات نوشته نشود .زیرا بانیان و خادمان این هیات افراد صادق وگمنامی هستند ومنحصر به یک فرد خاص نمی باشد .