گردشگری مذهبی یکی از انواع بسیار پرطرفدار صنعت گردشگری به شمار می‌آید. شهرهای مشهد، قم، شهرری و شهرضا سالیانه پذیرای میلیون‌ها گردشگر مذهبی از اقصی نقاط کشور هستند.
توسعه و پیشرفت این شهرها بر مبنای صنعت گردشگری مذهبی پایه‌گذاری شده است. شهر مقدّس مشهد به‌واسطه وجود پر برکت حرم مطّهر آقا امام رضا (ع) و شهرهای مذهبی دیگر به دلیل وجود زیارتگاه امام زادگان (ع)، از رونق اقتصادی مطلوبی برخوردار بوده و با بهره‌گیری از این شرایط ویژه، جنبه‌های دیگر فرهنگی اجتماعی آن شهرها نیز رشد یافته است.
البته، شهرهای دیگری در سطح کشور وجود دارند که در ایّام سوگواری آقا امام حسین (ع) برای مدتی محدود مراسم مذهبی با شکوه و پر جاذبه‌ای برپا نموده و این مراسم منحصربه‌فرد از چنان جاذبه‌هایی برخوردارند که می‌توانند گردشگران بسیاری را به‌سوی خود جلب کنند.
«آیین گِل، آیینی به یادگار مانده از پیشینیان قوم لر است که مردم خرم‌آباد در مواقع مصیبت و از دست دادن عزیزترین افراد انجام می‌دهند. شور آیین گِل در روز عاشورای حسینی و عزاداری آقا اباعبدالله الحسین (ع) دیده میشود که مردم این شهر از روزهای قبل از عاشورا خود را برای این مراسم آماده میکنند. بهزاد پاکدل، مسئول انجمن آیین سنتی استان لرستان در این زمینه می‌گوید: آیین گِل یکی از آیین‌ها و فرهنگ مردم لرستان است که قدمت و تاریخچه چند هزارساله دارد« (1).
در حالی که " آیین گِل " و عزاداری مردم شهر خرم‌آباد در سال 1394 به عنوان پدیده عزاداری در سطح کشور شناخته شد، بدون شک، این مراسم ظرفیت بسیار زیادی برای جذب گردشگران مذهبی را داشته که در طول ایام سوگواری می‌تواند تعداد زیادی گردشگر را روانه این شهر نماید.
در این میان، نقش شرکت‌ها و آژانس‌های گردشگری بسیار مهّم و کارساز است. در صورتی که این شرکت‌ها و آژانس‌ها با تبلیغات مناسب و گسترده " آیین گِل " را در سطح کشور معرفی نمایند سپس یک تور سه‌روزه را طراحی و با قیمتی مناسب عرضه کنند، قطعاً گردشگران بسیاری به شهر خرم‌آباد سفر خواهند کرد تا شور حسینی وصف‌ناپذیری را در مساجد، تکایا و خیابان‌های شهر به تماشا بنشینند
تأثیر چندانی در اقتصاد شهر نخواهد داشت، ولی قطعاً در شناسایی و افزایش شهرت شهر و تبدیل خرم آباد به مقصد گردشگری تأثیر بسزایی خواهند گذاشت.
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
ارشاره مناسبی به داشته های فرهنگی ومذهبی لرستان وقوم لرمی باشد
وآیین گل یکی اززیبا ترین وسوزناکترین آیین های عزاداری عاشوری حسینی می باشدکه بانوای چمردوچندان می شودلیکن لازم است مسوولین فرهنگی وصداوسیمای لرستان درمعرفی این آیین درسراسرکشورتلاش بیشتری همانندآیین مردم کاشان وزنجان بکنندودراین موضوع دارای فقرتبلیغاتی هستیم
بنظرم خیلی جالب نیست
گل مالیدن به شانه ها و پیشانی کافیست
و به طرز باورنکردنی آیین خره گیری رو مورد قضاوتهای نابجا قرار میدن و همه اونها چه مذهبی و غیر مذهبی تبدیل به کارشناس میشن
امیدوارم که برای حقانیت این رسم هم که شده اصحاب قلم و رسانه سکوت نکنند
انتقاداتشون اگر در بستر دلسوزی باشد بحثی دیگراست ولی شما ببینید که چرا به رسم آران و بیدگل کاشان و مشهد اردهال که با چماق فرش را پاک میکنند یا نخل گردانی یزد یا سنگ به پشت زدن سمنان یا قمه زنی خوانسار انتقاد نمیکنند؟مگرغیرا ینست که همه برآمده از اعتقادات خاصی است؟چرا همیشه دیوار ما را کوتاهتر از بقیه می بینند؟نقش ما چیست؟
مقام معظم رهبری طی فتوایی اعلام فرمودند که گل مال کردن اگر به حدی برسد که سخیف باشد یا زشت باشد و طرف انگشت نما شود یا اینکه دشمنان از همین اعمال علیه مکتب و پیروان اهل بیت (علیهم‌‌السلام) سوءاستفاده کنند و موجب وهن باشد؛ حرام است.
رهبر معظم انقلاب به سوالی درباره گل مال کردن پاسخ داده است:
کیفیت گِل یا خاک به بدن مالیدن یا بعضی جاها کاه روی سر می‌ریزند فرق می‌کند. بعضی جاها روز عاشورا گلی بر سر میمالند یا کاه بر سر می‌ریزند که نشان دهند عزادار هستند. اما اگر گل مال کردن به حدی برسد که سخیف باشد یا زشت باشد و طرف انگشت نما شود یا اینکه دشمنان از همین اعمال علیه مکتب اهل بیت پیروان مکتب اهل بیت سواستفاده کنند، موجب وهن باشد بله حرام است. بنابراین اگر گل مال کردن در حد ساده‌ای باشد که به آن مراتب نرسد و طرف صرفا خود را عزادار نشان دهد این اشکالی ندارد. اما اگر در حدی باشد که طرف یا انگشت نما میشود و زشت و سبک است یا موجب وهن باشد، این جایز نیست.