"محمد حنیف" نویسنده و پژوهشگر لرستانی، سوالات دهگانه خود را از متولیان و برگزار کنندگان هفته فرهنگی لرستان در تهران مطرح کرد.
به گزارش یافته به نقل از منار، برگزاری هفته فرهنگی لرستان در بوستان گفتگوی تهران که البته به واسطه گرفتن رنگ و بوی اقتصادی، این واژه را نیز در خود جای داد، تا کنون عکسالعملهای متعددی را از سوی جامعه فرهنگ و هنر به دنبال داشته است.
"محمد حنیف" نویسنده لرستانی و از اهالی بروجرد، در یادداشتی چنین نوشته است:
یکی از تفاوتهای توسعه با رشد، در این است که توسعه ممکن نمیشود مگر در تمامی شاخصهها، اما رشد با بالا رفتن یک شاخصه هم خود را نشان میدهد. اگر این نکته درست باشد، لرستان هرگز توسعه نخواهد یافت، مگر با تحول در تمامی زمینههای فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی.
این درست که تعداد بیکاران در لرستان رشد داشته است، ناهنجاریهای اجتماعی نیز رو به افزایش است و لرستان با شاخصههای افزایشی دیگری در این زمینه روبروست، اما... از مزاح که بگذریم، اولین قدمهای توسعه لرستان در نزدیک به نود سال پیش، با استقرار حاکمیت قانون و ایجاد امنیت انجام پذیرفت.
امنیت با خود راه را به این منطقه کشاند و راه زمینه داد و ستد و رونق نسبی اقتصادی را فراهم آورد و رونق هرچند کمرمق اقتصادی سبب شد تا مردم لرستان از نیازهای اولیه خود عبور کنند و به نیازهای معنوی خود بپردازند.
در این میان، توسعه فرهنگی، با توجه به ویژگیهای تاریخ گذشته لرستان از اهمیت بهسزایی برخوردار بوده و هست.
فراز و فرودهای شاخصههای توسعه در استان لرستان، بیانگر پیوند محکم پیشرفت همهجانبه در این استان با شاخصه فرهنگی است. هرگاه اهل فرهنگ قدر داشته و بر صدر نشسته، یا به نظرات بزرگان این وادی توجه شده است، لرستان شاهد تحولی چشمگیر بوده است.
کارنامه مرحوم ساکی، از بزرگان فرهنگی لر که روزگاری بر مسند کاری بوده، شاهد این مدعاست. آیا صاحبمنصبان لرستانی، حداقل از مشورت اخلاف ایشان بهرهمند میشوند؟
آیا آثار مکتوبی که در دو دهه اخیر در لرستان و در باره لرستان منتشر شده است، به قوۀ خلاقیت و هوش و توانایی فردی متکی بوده یا منشأ آن را باید در مراکز دولتی لرستانشناسی و اسناد محلی دولتی و پشتیبانی دولتمردان محلی جستجو کرد؟
چرا امروز لرستان در زمینه بیکاری، تعداد زندانیان، مشاغل کاذب و ... در ایران صاحب رتبه است؟
لطیفههایی که شعور تاریخی قوم لر را به سخره میگیرند سر در کدام آبشخور دارند؟
آیا برای نامگذاری یک مدرسه بهنام یک فرهیحته لر منتظر نبودهایم تا او سر بر دامن تراب بگذارد؟
آیا بازار اهل ادب و هنرِ لر به اندازه کافی رونق دارد؟
آیا داد ناشران لرستانی به آسمان بلند نیست؟
چشمنوازترین مناظر طبیعی در لرستان مأمنی است برای جذب ایرانگرد؟
نغمه موسیقی لر، همچون دوران جنگ تحمیلی با افتخار توسط هر ایرانی زمزمه میشود؟
و در یک کلام، فرزندان لرستانی به شناسنامههای خود افتخار میکنند؟
اگر اینگونه نیست، یکی از قطعیترین و قویترین عوامل آن را باید در بیقدر دانستن اهالی فرهنگ این دیار توسط صاحبان قدرت محسوب نمود.»
محمد حنیف/ نویسنده
دیدگاهها
سپاس
بهترین افراد دارن از این استان میرن بدلیل نبودن امکانات صنعتی و ....