ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﺮﺩﺍﺩﻣﺎﻩ 1377 ﻣﺤﻤﻮﺩ ﺻﺎﺭﻣﯽ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﯼ جمهوري ﺍﺳﻼﻣﯽ (ايرنا) ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ 8 ﻧﻔﺮ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﮐﻨﺴﻮﻟﮕﺮﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻣﺰﺍﺭ ﺷﺮﯾﻒ ﺍﻓﻐﺎﻧﺴﺘﺎﻥ توسط ﮔﺮﻭﻫﮏ ﺗﺮﻭﺭﯾﺴﺘﯽ ﻃﺎﻟﺒﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﺭﺳﯿﺪ.
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ، ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﺮﺩﺍﺩﻣﺎﻩ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ روز خبرنگار نامگذاری کرده است.
ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﻨﺎﺳﺒﺖ، ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻋﻤﻮﻣﯽ، ﻫﻔﺪﻫﻢ ﻣﺮﺩﺍﺩﻣﺎﻩ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ روز خبرنگار نامگذاری کرده است.
ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﮐﺴﯽ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺧﺒﺮﯼ، ﻭﻇﯿﻔﻪ ﺗﻬﯿﻪ ﮔﺰﺍﺭﺵ ﮐﺎﻣﻞ ﻭ ﺟﺎﻣﻊ ﻭ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﺨﺶ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﺩ. ﻫﺮ ﻗﺪﺭ ﺩﺍﻣﻨﻪ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﮔﺴﺘﺮﺩﻩﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ، ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﯼ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻓﺰﻭﻥﺗﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ.
ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﯼ، ﺍﺑﺰﺍﺭی ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺸﺒﺮﺩ ﻣﻨﺎﻓﻊ مدیران ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎﺳﺖ. ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺭﻭ، ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﭼﯿﺮﻩﺩﺳﺖ، ﺍﻫﻤﯿﺖ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺩﺍﺭﺩ، ﺯﯾﺮﺍ ﺩﺭ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺍﺯ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﺄﻣﯿﻦ ﺍﺧﺒﺎﺭ ﺩﺳﺖ ﺍﻭﻝ ﺭﺳﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺁﯾﻨﺪ.
ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﺭﺳﺎﻟﺖ ﺧﻄﯿﺮﯼ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﺩﺍﺋﻢ ﺁنها ﺑﺎ ﻫﻤﻪ ﺍﻗﺸﺎﺭ ﻭ ﻧﯿﺰ ﺯﯾﺮ ﻧﻈﺮ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﻓﻌﺎليتهاي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﻫﺪﻑ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﺩﺭﺳﺖ ﻭ ﺩﻗﯿﻖ ﺭﻭﯾﺪﺍﺩﻫﺎ ﺍﻗﺘﻀﺎ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺩﻗﺖ، ﺻﺮﺍﺣﺖ ﻭ ﺻﺪﺍﻗﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﻣﺸﺨﺼﻪﻫﺎﯼ ﯾﮏ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭ ﻣﻮﻓﻖ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ.
لذا ﺍﯾﻦ ﻃﯿﻒ ﺍﺯ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ ﻧﻘﺸﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺮﺧﻮﺭﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﻣﻮﺭﺩ ﺣﻤﺎﯾﺖ ﻣﺪﯾﺮﺍﻥ ﺭﺳﺎﻧﻪﻫﺎ ﻗﺮﺍﺭ گیرد.
سالهای نه چندان گذشته خبرنگاران بهرغم تعداد انگشتشمارشان نقش تاثیرگذارتری را بر جامعه و اتفاقات داشتند، ولی امروز به رغم رشد کمیتی تعداد خبرنگاران در استان لرستان و وحود امکانات رسانه ای پیشرفته، قلم تیز اهالی مطبوعات روز به روز کمرنگتر و چه بسا در آیندهای نزدیک محو شود. در حالی که خبرنگار وجدان بیدار جامعه و پلی است بیم مردم و مدیران و باید نسبت به آن حساس بود.
لازم میدانیم به برخی از مشکلات عمده مطبوعات اشاره کنيم:
چند وقتی است دیگر نه از مقالهها و گزارشهای ناب، خبری هست و نه از جنجالهای رسانهای! به گونهای که انگار استان ما هیچ مشکلی ندارد و مدیران استانی مسئولیت خود را به نحو احسن انجام میدهند.
یکی دیگر از مشکلات امروز مطبوعات ما حرکت به سوی تکرار است، به گونهای که خبرنگاران دیگر تلاشی برای تحلیل و تفسیر یک خبر ندارند؛ بلکه خبر پخش شده از سوی تلویزیون، رادیو، روزنامه، خبرگزاری و ... دست به دست چرخیده و حتی دیگری زحمت تغییر شیوه نگارش آن را به خود نمیدهد و خبرها تکراری و کلیشهای شدهاند.
اهالی مطبوعات ما دچار روزمرگی شدهاند و قلم به دستان حرفهای این عرصه دیگر میل و رغبتی به نوشتن ندارند و کم کم از عرضه مطبوعات کنار میروند چرا که دیگر روحیه و امیدی برای نوشتن ندارند. هر چند اغلب مدیران رسانه به خبرنگار منتقد یا مقالهنویس دیگر نیازی ندارند، به نوعی دیگر دنبال خبر نیست بلکه به خاطر مشکلات مالی به دنبال بازاریاب جهت جذب آگهی و درآمدزایی برای روزنامه است.
به راستی مشکلات به وجود آمده ناشی از کجاست؟ آیا منشا این مشکلات خود خبرنگاران هستند یا متولیان امر مطبوعات؟ کدام یک پاسخگوست؟!
امروز ﻧﻈﺮ ﺑﻪ ﻧﻘﺶ، ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻭ ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﺧﺪﻣﺎﺕ ﺍﺟﺘﻨﺎﺏﻧﺎﭘﺬﯾﺮ ﺁﻧﻬﺎ ﻭ ﻧﯿﺰ ﻣﺨﺎﻃﺮﺍﺕ مختلف سیاسی، اجتماعی و ... ﺗﻼﺵ ﺟﻬﺖ ﺣﻔﻆ ﻭ ﺣﺮﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﺣﺮﻓﻪ ﺗﺨﺼﺼﯽ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﯼ، ﮐﻮﺷﺶ ﺩﺭ ﺟﻬﺖ ﺑﺎﻻﺑﺮﺩﻥ ﺁﮔﺎﻫﯽ ﺍﺟﺘﻤﺎﻉ به ﺣﺮﻓﻪ ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﯼ ﻭ ﻧﻘﺶ ﻭ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖﻫﺎی ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻧﯿﺰ ملزم کردن مدیران نسبت به احترام و پاسخگویی ضروری به نظر میرسد.
البته نباید فراموش کرد عدم حمایت مالی کافی از مطبوعات، جناحبازی، مشکلات بیمهای، عدم نظارت کافی و غیره و غیره خود سبب شده است خبرنگاران به نوعی در کنار نوشتن بازاریاب شوند و دیگر دنبال سوژه نباشند. صفحات نشريات را که ورق بزنید بخش بیشتر آن به اصطلاح آگهی و تعریف از عملکرد فلان مدیر شده است و این جای بسی تاسف است که دیگر خبرنگار ما نقد نمیکند، خبرنگاری که چشم مردم است دیگر کاستی را نمیبیند، یا میبیند و به خاطر مصلحت ونقد شدن آگهياش دم نمیزند.
در این میان برخي مدیران دستگاهها نیز با انگشت نهادن بر نقطه ضعف خبرنگاران و مشکلات مالی آنها به نوعی با خود همراه میسازند که مدحشان کنند و چشم بر ذمشان ببندند!
آری امروز روحیه کنکاش و تنوع مطبوعات لرستان ما رو به خاموشی میرود و توجهی به آن نمیشود. فراموش نباید کرد ﺧﺒﺮﻧﮕﺎﺭﺍﻥ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻭ منتقدان ﺑﯽﻃﺮﻑ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻧﻌﮑﺎﺱ ﻭﺍﻗﻌﯿﺖﻫﺎ میباشند و اگر انتقادهایشان نباشد تغییری در عملکرد مدیران ضعیف ایجاد نمیشود.
متاسفانه اداره کل مطبوعات و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولیان امر، وظیفهای جز برگزاری کارگاه آموزشی و نیز همایش و برنامههای بینتیجه ندارد. تقريباً ميتوان گفت ارشاد در مقابل انتقادات خبرنگاران پوستگلفت و روئينتن شده است در حالي كه مشکلات خبرنگاران باید ریشهای تحلیل و درمان شود. لازم است قوانین محکمتر و نظارت جدیتری صورت پذیرد و وضعیت این قشر هر چه زودتر ساماندهی شود.
یادمان باشد خبرنگار ندای وجدان جامعه و زبان گویای مردم است و وای به روزی که وجدان بیدار جامعه به خواب رود.
نرگس حافظي / خرمآباد
دیدگاهها
البته اینجا به همه مشکلات اشاره نشده