چند ماهي بود بنا به دلايلي از محفل هنرمندان لرستان دور بودم كه دعوت استاد علی‌اکبر شكارچي مجابم نمود كه در كنسرت "كمان آوا" در دل پایتخت و در تالار وحدت شركت کنم.
فضای کنسرت، فضاي بسيار خوبي بود و استادان بنام هنر موسيقي لرستان هنرنمايي کردند.استاد علی‌اکبر شكارچي، استاد فرج علي پور، استاد فرشاد سيفي، استاد محمد باجلاوند و هنرمند پراحساس حامد فيضيان، با پنجه‌ی طلایی شهاب خاكسار، من و بسياري از هم استانی‌ها را به ديار لرستان كشانيد.
در عصر پنج‌شنبه ٣١ تيرماه كه گرماي تیرماه کاملاً احساس مي‌شد در تالار وحدت، آرشه كشي‌هاي استادان كمانچه، ما را از خود بيخود نمود و ناخودآگاه به ديار لرستان، اشترانكوه، هشتاد پهلو و سفیدکوه پر كشيديم.
واقعاً بايستي از جان‌ودل به اين اعجوبه‌هاي موسيقي و مجريان برنامه علی‌الخصوص استاد شكارچي به عنوان سرپرست گروه و جناب امين عباسيان مدير اجرايي برنامه دست‌مریزاد گفت و هزاران درود فرستاد.
هرچند به نظر مي‌رسيد كه کم‌لطفی انجمن لرستانی‌های مقيم مركز و ساير انجمن‌های شهرستان‌های بروجرد، اليگودرز و كوهدشت در اطلاع‌رسانی و استقبال از برنامه کاملاً مشهود بود، اما همت دوستان لرستاني و ساير استان‌های زاگرس نشين خلأ کم‌لطفی آن‌ها را پر کرد.
در خلال برنامه، احساسات استاد شكارچي و اشك ريختن با معنايش ما را تا فراسوي لرستان به گلگشت لاله‌ها برد.
دوستان عزيز، هم استانی گرامی! بیایید قدر اين هنرمندان را بدانيم كه این‌ها سرمایه‌ها و داشته‌های لرستان هستند.
بايستي از نواي " بِزِران"، "بِينا بِينا"، "هي‌لاو هي‌لاو"، "بارو بارو" و عليسونه‌هاي جان‌سوز نهايت استفاده را برد. (ياران بنيشن بكيم درد دل).
ايمان داشته باشيم زندگي با تمام زیبایی‌هایش بسيار كوتاه است و دل‌فریب.
بر ماست كه سرمایه‌های معنوي هنر موسيقي لرستان را چون نگين انگشتري در بر گرفته و هنر آن‌ها را با حضور سبز خود قدر بدانيم.
اگر شكارچي، علي‌پور، فيضيان، سيفي، باجلاوند، خاكسار و عباسيان، به كشوري غير از ايران تعلق داشتند یقیناً اكنون در شبکه‌های جهاني اسمي داشتند و رسمي.
اما به نظر مي‌رسد تنها لرستاني بودن افتخار آن‌هاست.
بر اين باورم لرستاني بودن افتخار است اما افتخار بيشتر براي اين دوستان و استان لرستان اين است كه استعدادهاي نهفته شكوفا شده و موسيقي لري به جايگاه واقعي خود دست يابد.
ولي يعقوبي
