فرصتی پیش آمد به اتفاق خانواده ماه می 2015 مطابق اردیبهشت 1394 از کشور فرانسه بازدید نمایم، مثل هر گردشگری یکی از مقاصدمان موزه لوور پاریس بود، این مکان در قرن 18 میلادی بنا شده است که مهم‌ترین آثار تمدن بشر در 5 قاره خاکی جهان به شکلی به این محل آورده شده و با نظم و ترتیب خاصی نگهداری می‌شود.

سالانه به طور متوسط 20 میلیون نفر گردشگر از سراسر دنیا از آن  بازدید می‌کنند وبا برآوردی که به عمل آمده، در‌آمدی که این کشور در راستای صنعت توریسم و گردشگری سالانه به دست می‌آورد، معادل 40 میلیارد دلار است.

 

این موزه دارای سالن‌های بزرگ، مجلل و متعددی است  که هر کدام اختصاص به فرهنگ و تمدن خاصی دارد که قدمت بعضی از این آثار به هزاران سال قبل از میلاد می‌رسد. کشوری مثل فرانسه که دارای سیستمی دمکراتیک، آزاد، مقتدر و توانمند، با پشتوانه سرمایه اجتماعی که اهمیت خاصی به فرهنگ و تمدن می‌دهد، قادر به نگه‌داری چنین محلی است.

با دیدن آثار مختلف دنیا و به ویژه کشورمان، لحظه‌ای به فکر می‌افتی که چرا این آثار در محل خودشان نگه‌داری نشده‌اند و افسوس که حاکمان بی‌لیاقت عصر قاجار باعث شدند دزدان، دلالان، سودجویان و بیگانگان آن‌ها را غارت کنند و برخي نيز به واسطه خيانت برخي از هم‌تباران پس از به يغما رفتن گنجينه غار كلماكره پلدختر به خارج از كشور منتقل شد. از طرف ديگر با ديدن اين گنجينه‌ها متوجه می‌شوی که این فرصت پیش می‌آید که میلیون‌ها گردشگر از سراسر دنیا پس از مشاهده به عظمت فرهنگ و تمدن ما پی ببرند.

 

 در بین آثار نگه‌داری شده در بخش ایران، مفرغ‌های لرستان کاملاً جلب توجه می‌کند و عمده‌ترین آثار ایران شامل همین‌ها هستنند.  نگارنده نيز از فرصت استفاده کرده و چند عکس از مفرغ های لرستان و سر در کاخ آپادانا تهیه كردم.

 

 در حین بازدید از تالار ایران، راهنمای این بخش با زبان فرانسه و گاهی انگلیسی به بازدید کنندگان  توضیح می‌داد. پس از این که متوجه شد ما ایرانی هستیم، با زبان فارسی و روی گشاده و با علاقه‌ي خاصی اظهار تمایل کرد که قسمت‌های مختلف را به ما نشان دهد. از لهجه ما هنگام حرف زدن اعضاي خانواده متوجه شد که لر هستیم، ایشان ضمن نشان دادن سایر آثار تمدن و فرهنگ کشورمان ما را به بخش آثار لرستان هدایت کرد که از نظر تاریخی بسیار ارزشمند هستنند و مرتب تعریف و تمجید می‌کرد و  خلاصه با ما در فرصتی که همراهش بودیم، خودمانی شده بود.

 با او شوخی کردم، گفتم: راستی این سردر کاخ آپادانا با این عظمت چطور به این‌جا آورده شد؟ گفت: دوست عزیز با کشتی و مطمئن باش اگر این طلا بود، متاسفانه در کشورمان به سرقت می‌رفت و به این‌جا نمی‌رسید.

 ایشان یک خاطره تاریخی که باعث حفظ موزه لوور و سایر جاهای دیدنی و تاریخی فرانسه به خصوص پاریس در جنگ جهانی دوم بود، برای‌مان بیان کرد و گفت: زمانی که در سال 1940 میلادی پاریس توسط نیروهای ارتش آلمان نازی محاصره شده بود و هر لحظه احتمال نابودی و تخریب کامل این شهر می‌رفت، شهردار پاریس تصمیم می‌گیرد به منظور حفظ آثار و تمدن‌شان‌، با درایت و تیز هوشی که از سرنوشت متجاوزان و فاشیست‌ها خبر داشت‌، مقاومت نکند و کلید شهر پاریس را به عنوان تسلیم بدون قید و شرط تحویل فرمانده ارتش فاشیست آلمان نازی دهد. اگر چه هیتلر بعداً دستور تخریب موزه را به فرمانده مستقر در پاریس می‌دهد، ولی فرمانده از دستور او سر پیچی می‌کند و پس از پیروزی متفقین و آزادی پاریس در سال 1944 میلادی، شهردار وقت که با آیند‌ه‌نگری پیش‌بینی نابودی متجاوزان را کرده بود مورد تشویق و تمجید قرار می‌گیرد.

عضو هيأت رئيسه انجمن لرستاني‌هاي مقيم مركز

 

دیدگاه‌ها