سوگند به قلم که شرف است. سوگند به شرف که حق است. سوگند به حق که برخواسته از اشک یتیمان و آه ضعیفان است.

هر ساله روز خبرنگار فرا می‏ رسد تا تلنگری بر ما بزند، دیداری دوباره کند و بگوید ای خبرنگار، فراموش نکن در این راه پر فراز و نشیب اما مقدس، پذیرفته‌‏ایم کنایه‌ها و سیلی‌هایی را که خورده‌ایم، کبودی‌های صورت و دست و پاهایی که ماه‌‏ها پذیرای گچ و عصا بوده است؛ اما بی‌‏باکانه و دلیرانه تاخته‌ایم تا رسالت و تعهد خود را به پایان برسانیم. هرگز از یاد نخواهیم بُرد یاران راست‌اندیش‏مان را؛ آنان‏ که با فراغ بال شهد شیرین شهادت را نوش کردند و با خون سرخ خویش بر لوح مزارشان نوشتند اناالحق و پاینده میهنَم را.

بارهای بار فشار دشمنان را تحمل کرده‌‏ایم، خَم شده‌‏ایم اما نبریده‌ایم، زیرا به این اصل اعتقاد راسخ داشته و داریم که جوهر قلم ما خون سهراب است.

آری، مطبوعات عرصه‌‏ی بیان حقیقت و واقعیت است نه تنها ســیاه کردن کاغذ. اگر هم سیاه کردن کاغذ است نباید سیاه کردن مردم باشد، چون خبرنگار نگاه‏بان راستین آگاهی و زبان گویای مردم در هر جامعه می‌باشد.

بسیار پیش آمده است که یک خبر موجی گسترده در جامعه به وجود آورده است و گاه پایه‌های تغییرات ریشه‌ای و حتا آغاز یک انقلاب را به دنبال داشته است. در این روزها که مصادف با یک‏صد و نهمين سال‏گرد انقلاب مشروطه در ایران هستیم خود می‌‏تواند بهترین گواه بر این ادعا باشد.

در این روز گرد هم می‌‏آییم و به پاس جان‌باختگان این راه مقدس دقایقی با خود می‌‏اندیشیم که اگر این چراغ‌های پر فروغ یکایک خاموش شدند باز هم کسانی که چراغ روشن‏گری و آگاهی مردم جامعه باشند به جاي آن‌ها آمدند. بر باورمان نقش بسته است که روشن‏گری خورشید است بر دل شب.

این روز را بر یکایک خبرنگارانی که استوار بر آرمان‌‏های‌شان در خدمت به وطن و مردم پافشاری می‌‏کنند و شرافت کاری خود را بر هر چیز ارجح و برتر می‌دانند سپاس گفته و یک صدا می‏‌گوییم:

ما زنده از آنيم که آرام نگیریم            موجیم که آسودگی ما عدم ماست

منبع: این یادداشت در شماره 4 نشريه كاسيت به تاريخ 19 مرداد 1393 منتشر و در یافته بازنشر شده است.

 

 

دیدگاه‌ها