استان لرستان با 12 آبشار، رودخانه و دریاچه طبیعی و مصنوعی یکی از استان‌هایی است که طبیعت بکر آن هر ساله گردشگران زیادی را به این نقاط می‌کشاند.
به گزارش سفیر افلاک، استان لرستان با 12 آبشار، رودخانه و دریاچه طبیعی - مصنوعی یکی از استان‌هایی است که طبیعت بکر آن هر ساله گردشگران زیادی را به این نقاط می‌کشاند.از طرفی بسیاری از خانواده‌ها برای فرار از گرمای طاقت‌فرسای تابستان و گذراندن اوقاتی شاد از زندگی خود، اقدام به رفتن به کنار رودخانه‌ها و آبشارها می‌کنند.
وجود آب در این مناطق باعث می‌شود، برخی از افراد اقدام به شنا کردن در این مناطق کنند؛ اقدامی که اگر از روی ناآگاهی و عدم آشنایی با فنون شنا صورت گیر منجر به از دست رفتن جان افراد شود.
متأسفانه افزایش آمار غرق‌شدگی نسبت به مدت مشابه سال گذشته در کشور، نشان از بی‌احتیاطی بسیاری از خانواده‌ها و جوانان در هنگام سفر به مناطق آبی دارد.
این در حالی است که در استان لرستان نیز از ابتدای سال تاکنون، جوانانی در رودخانه‌های گهر دورود، کاکارضا خرم‌آباد، سیمره، سد حیدرآباد الیگودرز و آبشار بیشه جان خود را از دست داده‌اند، جوانانی که نیروی فعال و کار کشور محسوب می‌شدند و حالا به دلیل بی‌احتیاطی، مرگ را به جان خریدند و خانواده‌های زیادی را داغ‌دار کرده‌اند.
بر اساس آمار سایت پزشکی قانونی کشور، بیشترین تلفات ناشی از غرق‌شدگی مربوط به رودخانه‌ها است، سال گذشته 26.6 درصد از كل موارد غرق‌شدگي در رودخانه‌ها اتفاق افتاده است.
برخلاف تصور بسیاری از افراد كه فکر می‌کنند بيشترين تلفات غرق‌شدگي مربوط به درياها است اما سازمان پزشكي قانوني كشور خبر از حجم بالاي تلفات غرق‌شدگي در رودخانه‌ها دارد و عنوان می‌کند: در سال گذشته بر اساس آمارهاي موجود بيشترين موارد مرگ بر اثر غرق‌شدگي در رودخانه‌ها ثبت شده‌است.
از 898 نفر غرق‌شده در آب‌های کشور در سال گذشته، 239 نفر مربوط به افراد جان‌باخته در رودخانه‌ها است که این رقم نشان از آمار بالای مرگ‌ومیر در این مناطق است.
پس ایجاد مکان‌هایی مانند پایگاه‌های اورژانس جاده‌ای وامداد- نجات هلال‌احمر در حاشیه رودخانه‌هایی که تردد خانواده‌ها در آن زیاد است ضروری به شمار می‌رود که مسئولین مربوطه باید در جهت کاهش این آمار و آماده‌سازی بسترهای لازم برای این موضوع، گام بردارند.
اما بااین‌وجود نمی‌توان نقش خانواده‌ها و خود افرادی که در زمان مواجه‌شدن با رودخانه‌ها بی گذار به آب می‌زنند و بدون آگاهی از وضعیت رودخانه و آبشار اقدام به شنا می‌کنند را نادیده گرفت.
سازمان آتش‌نشانی در مقاله‌ای در خصوص شنا کردن در رودخانه‌ها نوشت: اساس ایمنی شنا در این‌گونه محیط‌های آبی در یک جمله خلاصه می‌شود "شنا کردن مطلقا ممنوع است".
به دلایل گوناگون و صد در صد علمی هرگز نباید در این‌گونه محیط‌های آبی شنا کرد، حتی اگر قهرمان شنا بوده و یا مجهز به بهترین وسایل ایمنی باشیم.
در مورد شنا در سد باید به یاد داشت، ورای ظاهر آرام زیبا و فریبنده دریاچه پشت سدها، خطرات متعددی پنهان‌شده است. به عنوان نمونه، اگر چه سطح آب این دریاچه‌ها بسیار آرام و حتی ساکن به نظر می‌رسد، اما در قسمت زیر سطح، جریان شدید آب برقرار است.
بنابراین با نزدیک شدن شناگر به این جریان‌ها، فشار آب کنترل مسیر حرکت را از ایشان ساقط کرده، افراد را همراه خود برده و غرق می‌کند. نکته بعدی مسئله وزن مخصوص (چگالی) آب‌های شیرین می‌باشد که بدن انسان نسبت به این آب‌ها سنگین‌تر بوده، در نتیجه احتمال غرق‌شدگی در این‌گونه آب‌ها بیشتر است.
سردی آب مسئله دیگری است که می‌تواند شناگر را با "افت دمای بدن" و مسائل ناشی از آن روبرو سازد.
سازوکار خفگی در آب‌های شیرین، مثل آب پشت دریاچه سدها، به صورتی است که حتی با حداکثر امکانات پزشکی و انجام CPR و ...احتمال برگشت افراد غرق‌شده بسیار ناچیز است.
در مورد کانال‌ها وجود جریان آب تند و شدید، بتونی بودن بستر کانال، در نتیجه بی‌ثمر بودن تلاش افراد برای نجات خود به خارج کانال، از دیگر مخاطرات منجر به خفگی در این‌گونه محیط‌های آبی می‌باشد. البته خاکی بودن بستر کانال نیز می‌تواند به‌صورت باتلاق و دامی برای غرق کردن شناگر باشد.
در مورد کانال‌ها وجود جریان آب تند و شدید، بتونی بودن بستر کانال، در نتیجه بی‌ثمر بودن تلاش افراد برای نجات خود به خارج کانال، از دیگر مخاطرات منجر به خفگی در این‌گونه محیط‌های آبی می‌باشد. البته خاکی بودن بستر کانال نیز می‌تواند به‌صورت باتلاق و دامی برای غرق کردن شناگر باشد. رودخانه‌ها نیز به دلیل آن در بیشتر موارد، جریان شدید آب در پایین سطح به‌ظاهر آرام آن‌ها برقرار است، به شدت خطرناک می‌باشند.
نکته دیگر وجود صخره‌ها و سنگ‌های بزرگ و کوچک بستر رودخانه‌ها است که می‌تواند حتی شناگر ماهر و قوی‌جثه را نیز مجروح، مصدوم و حتی بیهوش کرده، در نتیجه وی را به‌سادگی همراه جریان خود برده و غرق کند.
بنابراین اساس ایمنی در این‌گونه محیط‌ها اجتناب و ممنوعیت شنا کردن است. البته ممکن است در محل‌هایی، دریاچه یا آبگیر مناسبی برای شنا و قایق‌سواری وجود داشته باشد.
در این‌گونه موارد نیز باید توجه داشت، ابتدا بایستی ایمن بودن تمام یا قسمتی ازاین‌گونه محیط‌ها به‌وسیله‌ی افراد ذیصلاح تایید شده، سپس با نصب تابلو، احداث نرده، فنس کشی و غیره محدوده‌ی آن مشخص و مصور شود. نکته دیگر در اختیار داشتن وسایل ایمنی و نجات از قبیل قایق نجات، حلقه نجات، میله نجات و همچنین نجات‌غریق مجرب و آموزش دیده است.
حال به نظر می‌رسد با وجود گرمای طاقت‌فرسا تابستان و هجوم بسیاری از خانواده‌ها به سمت مناطق پر آب؛ باز هم نگرانی‌هایی در زمینه غرق شدن جوانان در رودخانه‌ها و آبشارها به وجود آورد که امیدواریم با تدابیر مسئولین در این فصل و جدی گرفتن خطر غرق‌شدگی در این مناطق توسط خانواده‌ها و جوانان شاهد مرگ‌ومیر ناشی از این حوادث در استان نباشیم.
کلیک کنید
