یافته، اولین پایگاه خبری دارای مجوز در لرستان

مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی از ثبت «آگِر نوروژی؛ آیین آتش نوروزیِ شب چله» در فهرست ملی میراث ناملموس کشور خبر داد. فرهاد نظری مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیای میراث معنوی و طبیعی، در جمع خبرنگاران، از ثبت «آگِر نوروژی؛ آیین آتش نوروزیِ شب چله» در فهرست ملی میراث ناملموس کشور خبر داد و اظهار کرد: در گاهشمار لکی ماه نوروژ اولین ماه سال و مطابق با دی ماه خورشیدی است. آغاز این ماه در غروب ۳۰ آذر خورشیدی و مصادف با شب چله است. به اعتقاد مردم لک، در این شب که سردترین، تاریکترین و طولانی‌ترین شب سال است، هوِئَر یا مِیر (خورشید یا مهر) زاده می‌شود؛ بنابراین این شب را که به شب چله معروف است همراه با باورها، آیین‌ها و مناسک خاص جشن می‌گیرند. یکی از این باور‌ها که در نوع خود منحصر به فرد است، برگزاری آیین «آگر نوروژی» است. مردم لک در شبی که با نام شو چله (شب چله) معروف است، آتش بزرگی برپا کرده و در گرداگرد آن به پایکوبی و شادی می‌پردازند.
او افزود:شب چله مطابق با آغاز ماه نوروژ در تقویم لکی است و آتشی که در این شب برافروخته می‌شود با نام آگر نوروژ شناخته می‌شود، بنابراین به مراسمی که در کنار آن برگزار می‌شود، رسم آگر نوروژی شو چله می‌گویند.
مدیر کل ثبت آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی گفت:متاسفانه آیین آگر نوروژی در میان لک‌ها تا حد زیادی به فراموشی سپرده شده و تنها در مناطقی، چون محل سکونت ایل کاکاوند در حد فاصل دلفان و هرسین هنوز به شکل چشمگیری اجرا می‌شود. بی شک ثبت آئین آگر نوروژی احترام به تمام فرهنگ‌های ایرانی است که در گذر زمان شکل گرفته‌اند و تلاشی برای احیای این سنت دیرینه است.
نظری ادامه داد: «خِیربَراکَر؛ شخصیت، افسانه‌ای بخشنده در باور‌های شب چله (یلدا) مردم لک» نیز در فهرست ملی میراث ناملموس ثبت شد.
مردم لک به وجود شخصیتی افسانه‌ای و بخشنده به نام خِیربَراکَر باور داشته‌اند و تصور می‌کردند که این شخصیت افسانه‌ای در شب چله و زمانی که مردم در خواب هستند، از پنجره وارد منازل می‌شد و روزی خود را برای معتقدانش بر جای می‌گذاشت. بر این اساس مردم لک در شب چله پنجره منازل خود را در حالت نیمه باز و در مقابل پنجره چراغ روشنایی کوچکی می‌گذاشتند تا مسیر خِیربَراکَر برای ورود به منزل و رزق دهی روشن باشد.
وی تصریح کرد: شباهت عجیب خِیربَراکَر با شخصیت افسانه‌ای بابانوئل نشان دهنده‌ی پیوند‌های مشترکی است که آیین‌های میترائیسم و مسیحیت در گذشته‌های دور داشته اند./ باشگاه خبرنگاران

دیدگاه‌ها  

#1 شهروند 1 1397-09-29 10:41
سلام
بسیار عالی
نقل قول کردن
#2 اسد 1397-09-29 18:54
این آیین در بیشتر مناطق لرستان و دیگر استان های ایران وجود دارد
نقل قول کردن
#3 رشنو 1397-09-30 13:48
قبلا آثار باستانی را ثبت میکردند تا تخریب نشوند حالا یک سری چیزها را ثبت میکنند که اصلا به درد زندگی امروزی نمیخورد. اینها در کجا ثبت میشوند و چه تأثیری در زندگی روزمره مردم دارند؟ چه امتیازی برای مردم دارند؟ والا مردم استانهای غربی به دلیل بافت قبیله ای _ طایفه ای سرگرم اموراتی هستند که هیچ دردی از آنها دوا نمیکند
نقل قول کردن
#4 علی 1397-09-30 19:30
بنازم به قدمت و تاریخ کهنت
نقل قول کردن
#5 محمد 1397-10-04 23:52
به نقل از رشنو:
قبلا آثار باستانی را ثبت میکردند تا تخریب نشوند حالا یک سری چیزها را ثبت میکنند که اصلا به درد زندگی امروزی نمیخورد. اینها در کجا ثبت میشوند و چه تأثیری در زندگی روزمره مردم دارند؟ چه امتیازی برای مردم دارند؟ والا مردم استانهای غربی به دلیل بافت قبیله ای _ طایفه ای سرگرم اموراتی هستند که هیچ دردی از آنها دوا نمیکند

بله درسته ... دیگران در استان های مرکزی و شمالی سرگرم درامد و کار و ... هستند ما رو هم با این چیزها سرگرم کردند ... فلسفه ثبت این چیزها باعث ایجاد رقابت های بین یکسری ادم می شود .
نقل قول کردن
#6 پایار لک 1397-11-30 23:32
در هیچ روستای منطقه ما این رسم برگزار نمی شود. چه سند تاریخی وجود دارد که چنین رسمی وجود دارد؟
نقل قول کردن
#7 گلونی 1401-09-20 23:30
بدبخت ملتی که تاریخ خود را نداند، تیره بخت تر از آن ملتی که علاقه مند به دانستن تاریخ خود نباشد، شوربخت تر از همه ملتی است که تاریخ خود را به ریشخند بگیرد.. من به عنوان یک لکتباربه تاریخ وهویت قومم افتخار میکنم.
نقل قول کردن
#8 امبر 1401-11-16 21:32
به نقل از رشنو:
قبلا آثار باستانی را ثبت میکردند تا تخریب نشوند حالا یک سری چیزها را ثبت میکنند که اصلا به درد زندگی امروزی نمیخورد. اینها در کجا ثبت میشوند و چه تأثیری در زندگی روزمره مردم دارند؟ چه امتیازی برای مردم دارند؟ والا مردم استانهای غربی به دلیل بافت قبیله ای _ طایفه ای سرگرم اموراتی هستند که هیچ دردی از آنها دوا نمیکند

به نقل از پایار لک:
در هیچ روستای منطقه ما این رسم برگزار نمی شود. چه سند تاریخی وجود دارد که چنین رسمی وجود دارد؟

این رسومات ثبت میشوند تا از بین نروند و مورد توجه رسانه ها و مردم قرار بگیرند و ادامه یابند
چنین روسوماتی انقدر دیرینه هستند که قدمتشان از اکثر بناهای دنیا هم بیشتر است .

جنابشما یا سنتون خیلی کمه
یا اصلا اهل اون مناطق نیستید که نظر من دومی است
وگرنه این رسم حتی خارج از بخش کاکاوند انجام میشه

مثل بخش خاوه که در روستا ها انجام میشه
ولی بشدت کمرنگ شده ،درگذشته در کل مناطق لکنشین انجام میشد
بخاطر همینم ثبتش کردند تا از بین نره ..
نقل قول کردن
#9 امبر 1401-11-16 21:47
به نقل از گلونی :
بدبخت ملتی که تاریخ خود را نداند، تیره بخت تر از آن ملتی که علاقه مند به دانستن تاریخ خود نباشد، شوربخت تر از همه ملتی است که تاریخ خود را به ریشخند بگیرد.. من به عنوان یک لکتباربه تاریخ وهویت قومم افتخار میکنم.

لایک
نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه

تذكر: نظرات حاوي توهين يا افترا به ديگران، مطابق قوانين مطبوعات منتشر نمي‌شوند

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

بازگشت به بالا