عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه آیتالله بروجردی ذهنیتی "برش دهنده" و "تاریخ فهم" داشت، گفت: مرحوم آیتالله بروجردی توانست در هر یک از سه علم فقه، حدیث و رجال، برشهایی تاریخی و نظم بخش، پدید آورد که این خود دستاوردهایی مهم است.
به گزارش یافته، آیتالله "احمد مبلغی" روز شنبه در دیدار با برخی از نخبگان حوزه علمیه قم یادآور شد: مکتب فقهی آیتالله بروجردی مکتبی تحلیلی و تاریخی است وایشان به عبور فقه از پارهای از مقاطع تاریخی و رنگ و طعمهایی که در نتیجه هر عبور به خود گرفته است، نگاه پرتامل میافکند.
وی ادامه داد: آیتالله بروجردی از این خاستگاه با ادبیاتی ساده ولی منسجم، تئوریهایی مبتنی بر نگاهی تحلیلی نسبت به تاریخ فقه همچون نظریه اجماع متعلقاتی را ارائه کرد.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس ادامه داد: داشتن نگاه تقسیم ساز به تاریخ فقه، نگاه تمایز بخش به دوره قدما بر اساس برخورداری کتب و متون فقهی آنان از این امکان که رأی معصوم (ع) را بازنمایی میکنند، دستیابی به معیارهایی کاربردی جهت طبقهبندی اصحاب و فقها و برگرفتن این معیارها از واقعیتهای تاریخ فقه و کوشش برای اخراج پارهای از اصول از حالت انتزاعی و نظری محض، از رهگذر بازتولید آنها بر پایه تاریخ فقه و معنابخشی به آنها برخی از شاخصههای مکتب تاریخی آیتالله بروجردی است.
وی با اشاره به این که " کاربردی اندیشی" از جمله خصلتهای مکتب آبت الله بروجردی است، گفت: تئوریها، طرحها و سبکهایی که ایشان ابتکار کردهاند نوعاً دارای حالت کاربرد ملموس در فقه هستند.
وی ادامه داد: آیتالله بروجردی از این خاستگاه با ادبیاتی ساده ولی منسجم، تئوریهایی مبتنی بر نگاهی تحلیلی نسبت به تاریخ فقه همچون نظریه اجماع متعلقاتی را ارائه کرد.
رئیس مرکز تحقیقات اسلامی مجلس ادامه داد: داشتن نگاه تقسیم ساز به تاریخ فقه، نگاه تمایز بخش به دوره قدما بر اساس برخورداری کتب و متون فقهی آنان از این امکان که رأی معصوم (ع) را بازنمایی میکنند، دستیابی به معیارهایی کاربردی جهت طبقهبندی اصحاب و فقها و برگرفتن این معیارها از واقعیتهای تاریخ فقه و کوشش برای اخراج پارهای از اصول از حالت انتزاعی و نظری محض، از رهگذر بازتولید آنها بر پایه تاریخ فقه و معنابخشی به آنها برخی از شاخصههای مکتب تاریخی آیتالله بروجردی است.
وی با اشاره به این که " کاربردی اندیشی" از جمله خصلتهای مکتب آبت الله بروجردی است، گفت: تئوریها، طرحها و سبکهایی که ایشان ابتکار کردهاند نوعاً دارای حالت کاربرد ملموس در فقه هستند.