امروز در حالی که در دفتر دانشنامه مطبوعات در حال پژوهش در احوال روزنامه‌نگاران استان قزوین بودم به مشخصات نشریه‌ای به نام «غیاث» برخوردم که صاحب‌امتیاز و مدیر آن شخصی بوده به نام عباس غیاثوند فرزند امیر مجد غیاث نظام که در دهه 1330 در این منطقه منتشر می‌شده است.

مرور واقعه‌ای که برای این خانواده لُرتبار استان قزوین رخ داده و بازگویی شمه‌ای از عِرق میهن‌دوستی بانوی این خانواده برای امروز ما بسیار ارزشمند و درس‌آموز است. در شرح احوال امیر مجد غیاث نظام در کتاب «مینو در» چنین آمده است: «غیاث نظام علاوه بر ریاست ایل غیاثوند، تأمین امنیت جاده قزوین تا منجیل را نیز عهده‌دار بود.

در 1328 ق.که مجاهدین به‌فرمان سپهدار اعظم تنکابنی به قزوین حمله کردند، در بین راه قزوین _منجیل ناصر خان پسر غیاث نظام را کشتند؛ پس از گشوده شدن قزوین هم خود حاج غیاث نظام را مقتول نمودند. در این وقت قونسول روس در قزوین یک بیرق روس را نزد همسر غیاث نظام فرستاد و پیام کرد که بیرق را در سر در منزل خود نصب کنید، تمام خانواده و فامیل شما در تأمین ما خواهید بود. بانوی نامبرده بیرق را پس فرستاد و از پذیرفتن تأمین قونسول روس سرباز زد.

چون مجاهدین این علوّ همت را از آن بانو مشاهده کردند، در مقام عذرخواهی برآمده و از کردار و رفتار خود اظهار پشیمانی کردند و به جبران این سوءتفاهم جنازهٔ غیاث نظام را با تجلیل فراوان به خاک سپردند و سپس به بانوی مذکور و فرزندان وی کمال محبت و حسن رفتار را به‌جا آوردند». (نک. تاریخ مطبوعات قزوین، محمدرضا حمیدی،177، نشر طه؛ قزوین،1380).          

دیدگاه‌ها