عضو مجلس خبرگان رهبری در یادداشتی انجام و تعمیق مطالعات دانش‌بنیان پیرامون افراط‌گرای را یک ضرورت دانست.
به گزارش پایگاه خبری یافته، آیت‌الله "احمد مبلغی" خاطرنشان کرد: انجام و تعمیق مطالعات دانش‌بنیان پیرامون افراط‌گرایی، مبارزه با این پدیده را تسریع، دامنه‌های آن را وسعت و نقش آن را پر کیفیت می‌نماید.وی افزود: حقیقت این است در میان دانش‌هایی که باید بر اساس آن‌ها افراط‌گرایی را بررسی نمود، سه دانش جامعه‌شناسی، روابط بین‌الملل و دانش فقه از اهمیت بیشتری در این خصوص برخوردار هستند.
مبلغی اظهار داشت: تصویری کلی را باید از بررسی افراط‌گرایی از زاویه این سه دانش ارائه کرد؛ تصویری که افق گشایی‌های همایش به سمت ارائه و اثبات آن، حرکت می‌کرد.
جامعه‌شناسی و افراط‌گرایی مذهبی
وی گفت: در زمینه "جامعه‌شناسی و افراط‌گرایی دینی" با دو حوزه روبرو هستیم؛ که یکی تأثیر اوضاع اجتماعی بر افراطی‌گری و دیگری تأثیر افراط‌گرایی مذهبی بر جوامع است.
آیت‌الله مبلغی یادآور شد: در خصوص اولی، یعنی: تأثیر اوضاع اجتماعی بر افراطی‌گری مذهبی، عواملی همچون: فقدان مدلی در امت برای همزیستی، قرارگرفتن ابرهای تکفیر و تضلیل در آسمان پاره‌ای از مراکز فتوی، خوانش نصوص به صورت قشری و سطحی (خوانش سلفی افراطی نسبت به نص) و وزیدن بادهای بحران‌زا در جهت مخالف هویت اسلامی، بخش مهمی از عوامل شکل‌دهنده و یا زمینه دهنده به افراطی‌گری مذهبی است.
وی گفت: خوانش سطحی و قشری از نصوص باعث شده تا بخشی از مردم مسلمان، قضایای اجتماعی را ساده و نه پیچیده بپندارند و حتی به خود اجازه دهند به فکر تطبیق "نصوص ساده انگاشته شده" بر "قضایای اجتماعی ساده پنداشته شده" برآیند.
وی اظهار داشت: در ارتباط با دومی باید گفت: افراط‌گرایی مذهبی پنج خطر و آسیب بزرگ مانند "تأثير سلبی بر دين مردم به‌ویژه بر اعتبار شریعت در نگاه و باور مردم"، "تأثير سلبی و ویرانگر نسبت به امنیت در جوامع اسلامی"، "تأثير سلبی و منفی بر ادبيات و مفاهیم جامعه"، "تأثیر سلبی و منفی بر اخلاق و محبت اجتماعی و تأثیر سلبی و منفی بر روابط اتباع مذاهب با یکدیگر را برای جامعه" در پی دارد.
روابط بین‌الملل و افراطی‌گری
رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی یادآور شد: در این زمینه روابط بین‌الملل و افراطی‌گری نیز با دو مقوله مواجه هستیم؛ یکی تأثیر نوع روابط بین‌الملل بر ایجاد یا تقویت افراطی‌گری مذهبی است و دیگری تأثیر افراطی‌گری بر روابط بین‌الملل می‌باشد.
آیت‌الله مبلغی خاطرنشان کرد: در خصوص تأثیر نوع روابط بین‌الملل بر افراطی‌گری، می‌توان به نظریه "متن و زمینه" اشاره کرد به این معنی که افراطی‌گری به‌مثابه متنی است که درزمینهٔ روابط خاص بین‌المللی بروز یافته است و آن، نوع روابط، سیاست‌ها و رویکردهای ناعادلانه حاکم بر روابط بین‌الملل است.
وی ادامه داد: به‌بیان‌دیگر، پدیده غیرانسانی و غیردینی افراطی‌گری در منطقه نمی‌تواند بی‌ارتباط با سیاست‌های خارجی خشونت‌بار، تبعیض‌آمیز و سلطه‌خواهانِ پاره‌ای از کشورهای بزرگ استکباری در عرصه بین‌الملل باشد. افزون بر این که این قدرت‌ها خود به ایجاد و تقویت افراطی‌گری مذهبی نیز دست می‌زنند.
آیت‌الله مبلغی خاطرنشان کرد: در خصوص تأثیرگذاری منفی افراطی‌گری مذهبی بر روابط بین‌الملل نیز باید گفت: تزریق سایه خوف و تروریسم به فضای بین‌الملل، تحمیل سایه «شرایط جنگ خواهانه» به روابط بین‌الملل، انتقال خشونت و ناامنی به جوامع مختلف در سطح بین‌الملل و گسترش تعمیق فرهنگ غیرانسانی و بی‌رحمی در نگاه‌های ملت‌ها به یکدیگر، بخشی از این تأثیرگذاری است.