یافته، اولین پایگاه خبری دارای مجوز در لرستان

وقتی کسی از دنیا می‌رود، آسمانی‌ها می‌پرسند: چه با خود آورد و زمینی‌ها می‌پرسند: چه چیزی باقی گذاشت و رفت؟!
زندگی زمینی سال‌هاست که قانون پول به خود گرفته و در تمام مراحل زندگی، پول حرف اول و آخر را می‌زند. زمان مرگ هم پول، نقش خودش را باز می‌کند و دست از سر خانواده متوفی بر نمی‌دارد. از ارث و میراث که بگذریم و به ماتَرک میت که فکر نکنیم، می‌رسیم به هزینه‌های جاری کفن و دفن. همه ما معتقدیم که انسان در یک متر جای می‌خوابد و غیر از کفن چیزی با خود نمی‌برد؛ اما همین یک متر جا برای خودش ماجرایی دارد و به حرف ساده است. ماجرای قبل از مرگ افراد را که فاکتور بگیریم و از هزینه‌های بیماری و... که برای برخی پیش می‌آید بگذریم به ماجراهای پس از مرگ می‌رسیم. به محض اینکه یک انسان، جان به جان آفرین تسلیم می‌کند، خرج و مخارج شروع می‌شود. برای انتقال میت به بیمارستان (در صورت فوت خارج از بیمارستان) و یا انجام مراحل پزشکی قانونی و (در صورت مشکوک بودن مرگ) نیاز به آمبولانس است. هزینه آمبولانس در مسیرهای کوتاه داخل شهری که در بسیاری از موارد خانواده متوفی ناگزیرند از آمبولانس استفاده کنند، خود یک هزینه محسوب می‌شود.
از هزینه‌های جواز دفن و پزشکی قانونی که چشم‌پوشی کنیم به هزینه‌های جانبی دیگر می‌رسیم. آنچه مسلم است، هیچ کاری به صورت رایگان انجام نمی‌شود و غسالخانه و کفن کردن هم هزینه‌های خاص خود را دارد که باید همان‌جا پرداخت شود. این‌ها را هم که نادیده بگیریم مساله قبر را نمی‌توان نادیده گرفت. امروز با توجه به کمبود فضا و گاهی سخت‌گیری‌های خانواده‌ها برای دفن میت در جای مدنظرشان، قیمت قبرها از بالا شروع می‌شود و به پایین می‌آید؛ اما برای خرید یک قبر خوب قیمت آن‌قدر پایین نمی‌آید که هرکسی قدرت خرید آن را داشته باشد.
مقبره‌های خانوادگی که قیمتشان بالاست که فکر نکرده از آن می‌گذریم؛ اما قبرهای معمولی تک‌نفره هم متناسب با مکان آن متفاوت است؛ یعنی امروزه در قبرستان هم فقیر و غنی با هم متفاوت‌اند و اختلاف طبقات در اینجا هم بیداد می‌کند؛ اما از خریدن قبر هم که بگذریم بعد از آن نوبت به دفن میت می‌رسد و مراحل دفن هم هرکدام خود هزینه‌های جداگانه‌ای را دارد. افرادی که میت را دفن می‌کنند و تلقین او را می‌گویند و بر سر مزار میت نوحه‌سرایی می‌کنند، هرکدام هزینه‌های جداگانه‌ای دریافت می‌کنند و پس از دفن میت، یک‌پارچه برای روی قبر و ملزومات همراه با آن احتیاج ست و یک تاج گل (یاسبدگل) که به سرعت توسط حاضرین پرپر می‌شود.
با این حال پارچه و تاج گل، هیچ‌کدام مجانی نیستند و هرکدام هزینه‌های خاص خود را دارند. رسم است که بلافاصله پس از دفن میت با خرما و حلوا و آب‌میوه و شیرینی‌های مخصوص و البته آب‌معدنی از حاضرین پذیرایی شود که البته این پذیرایی یک پذیرایی اولیه و جهت دست‌گرمی است. ضمناً این روزها رسم نیست کسی در خانه حلوا درست کند و سینی‌های آماده حلوا با تزئینات خاص و مدل‌های متفاوت با قیمت‌های مختلف در قنادی‌ها موجود است و خانواده متوفی در هر شرایط روحی هم که باشند موظف‌اند که با تهیه این اقلام، آمادگی پذیرایی ابتدایی از حاضرین را داشته باشند. مراسم کفن و دفن که انجام شد، نوبت به ناهار می‌رسد. رسم براین است که تمامی افرادی که در تدفین حضور پیدا می‌کنند پس از پایان مراسم، جهت صرف ناهار دعوت می‌شوند که متناسب با تعداد مهمان‌ها و کیفیت و نوع غذا، هزینه‌ها متفاوت است که حتی در نظر گرفتن حداقل‌ها هم سرسام‌آور است.
پس از صرف ناهار متناسب با رسومات خانواده متوفی، مراسماتی با عناوین مختلف در منزل متوفی برگزار می‌شود و حاضرین برای تسلی خاطر بازماندگان در منزل متوفی به صرف شام و... جمع می‌شوند. میوه و حلوا و خرما و چای هم در حاشیه موجود است (البته جز وقتی که به جهت پذیرایی و نظافت صرف می‌شود). این‌ها فقط هزینه روزهای اول درگذشت یک فرد است. مراسم روز سوم، هفتم، چهلم، سالگرد و... که هرکدام با آداب‌ورسوم خاص خود و تشریفات ویژه برگزار می‌شود. هرچند در این بین هزینه‌های جانبی همچون (و چاپ اعلامیه، بنر، ایاب و ذهاب، تاج گل ورودی منزل و...) نیز وجود دارد که در مقابل هزینه کفن و دفن، ناهار و شام ناچیز به نظر می‌‌آید. این بخشی از ماجرای مرگ یک عزیز است که درگیر چشم و هم‌چشمی‌ها و رسومات خاص خود شده و چنان با تشریفات آمیخته شده که در شرایط بحران اقتصادی با درد سنگین از دست دادن یک عزیز همراه می‌شود که گاهی بازماندگان را تا مدت‌ها زیر بار قرض می‌برد.
 
نویسنده: نسرین محمدی

دیدگاه‌ها  

#1 امیر 1395-10-04 12:29
الان مراسم عزاداری ،چه محرم باشه چه مراسم فوت افراد تبدیل به دورهمی و بخوربخور شده.آخر شب هم تبدیل به مراسم شوخی و خنده میشه .حداقل مردم قدیم انقد معرفت داشتن که از خانواده متوفی هم از نظر مادی و هم از نظر معنوی حمایت کنن.که از این غم مقداری کم بشه، اما مردم الان به هر مراسمی به دیده تفریح و خوش گذرونی نگاه میکنن
نقل قول کردن
#2 معین 1395-10-04 13:03
مرگ حق است
یکروز همه به حقمان میرسیم
نقل قول کردن
#3 پر 1395-10-04 14:42
واقعا گل گفتی با مرگ عزیز ترین کس اینقدر حاشیه ها زیادند که گاهی یادت میره عزا داری باید دنبال آبروداری بدوی .
نقل قول کردن
#4 خرمآبادی 1395-10-04 15:16
آره واقعا الان هزینه مردن ازعروسی بیشتره تازه شده مهمونی و خنده گریه وناراحتی کجابود
نقل قول کردن
#5 اکبر ظهرابی 1395-10-04 17:03
بعضی از ادارات بعد از مرگ متوفی سی چهل میلیون به خانوادش میدن که تا حدودی میتونه سنگینی هزینه ها رو از دوش بازماندگان برداره .البته این مبلغ در مقابل هزینه های میت بازم چیزی به حساب نمیاد.
نقل قول کردن
#6 همشهری 1395-10-04 22:46
کدوم اداره است که چهل میلیون به خانواده متوفی پرداخت می کند تا جاییکه اطلاع داریم مشمولین صندوق استخدام کشوری حداکثر پانصد هزار تومان ومشمولین قانون تامین اجتماعی نیز مبلغی در همین حد به مستمری بگیران و بازنشستگان پرداخت می کنند ان هم در صورت فوت سرپر ست خانواده بقیه مردم هم که مشمول هیج صندوقی نیستند یعنی مقرری بگیران کمیته امداد و بهزیستی که هیچ.
نقل قول کردن
#7 اکبر ظهرابی 1395-10-05 15:48
به نقل از همشهری:
کدوم اداره است که چهل میلیون به خانواده متوفی پرداخت می کند تا جاییکه اطلاع داریم مشمولین صندوق استخدام کشوری حداکثر پانصد هزار تومان ومشمولین قانون تامین اجتماعی نیز مبلغی در همین حد به مستمری بگیران و بازنشستگان پرداخت می کنند ان هم در صورت فوت سرپر ست خانواده بقیه مردم هم که مشمول هیج صندوقی نیستند یعنی مقرری بگیران کمیته امداد و بهزیستی که هیچ.


سلام مثلا مخابرات .عزیز بصورتهای مختلف از حقوقشون توی ایام خدمت کم میشه و اداره هم مقداری روش میزاره تا به سی یا جهل میلیون میرسد.
نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه

تذكر: نظرات حاوي توهين يا افترا به ديگران، مطابق قوانين مطبوعات منتشر نمي‌شوند

تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

بازگشت به بالا