در بخش لرستان موزه ایران باستان موزه ملی تندیسی وجود دارد که بیش از سه هزار سال پیش به وسیله گروهی به سرقت رفت ه و سپس جنگجویی با دلاوری آن را پس می‌گیرد و سرگذشت تندیس را روی آن حک می‌کند!
به گزارش پایگاه خبری یافته، یکی از مکان‌هایی که علاوه بر آموزش، محلی برای شناخت هویت ملی، مذهبی و فرهنگی است، موزه‌ها هستند. مکان‌هایی که در کشور ما به دلیل تعداد کم مخاطب در بیشتر شهرهای کشور تقریباً فضایی شبیه به انباری پیدا کرده‌اند.
رفتن به موزه‌ها نه‌تنها به‌عنوان نیاز در جامعه ایرانی دیده نمی‌شود، بلکه اغلب مردم این محل‌ها را کسل آور، باستانی و بدون تحمل می‌پندارند، حال آن که بسیاری از کسانی که این باور را دارند، خودشان به موزه نرفته‌اند.
آشنا نبودن با جذابیت‌های آثار تاریخی و فرهنگی موزه‌ها، یکی از عوامل ترغیب نشدن افراد برای رفتن به موزه‌ها است.
این در حالی است که هریک از تندیس‌ها، اشیاء و تابلوهای تاریخی؛ سرگذشت‌های بسیار جذاب و منحصر به فردی دارند.
برای نمونه در بخش موزه اسلامی موزه ملی ایران، قدیمی‌ترین سند ایرانی که نام خلیج‌فارس را در خود درج کرده و ثبت میراث جهانی یونسکو هم شده است را می‌توان دید.
یا در بخش لرستان موزه ایران باستان موزه ملی تندیسی وجود دارد که بیش از سه هزار سال پیش به‌وسیله گروهی به سرقت رفته و سپس جنگجویی با دلاوری آن را پس می‌گیرد و سرگذشت تندیس و را روی آن حک می‌کند!
علاوه بر آن مرد نمکی هزار و هشت‌صد ساله که در دهه هفتاد خورشیدی در معادن نمک زنجان پیدا شده است و بخش زیادی از موهای سر، استخوان پای جامانده در کفش، ابزار و تنقلاتی مانند گردو از او به معرض نمایش در آمده است.
بعید به نظر می‌رسد دیدن همچنین آثاری برای کسی جلب‌توجه نکند و ترغیب نشود سری به موزه ملی کشوری بزند که در آن اسکلت بانوی هفت هزار ساله نیز قرار داده شده است. تمدنی به وسعت هفت هزار سال.
اهمیت وجود موزه‌ها بر هیچ‌کسی پوشیده نیست و بنابراین امکان تعطیلی این اماکن وجود ندارد، اما نگهداری از همه این اشیاء به دلیل تاریخی بودن و شکنندگی، بسیار حساس و هزینه‌بر است.
طبق آمار اداره کل موزه‌های سازمان میراث فرهنگی برای ساخت یک موزه منطقه‌ای بیش از پنجاه میلیارد تومان در خراسان رضوی هزینه شده است، در حالی که هزینه نگهداری بعضی از موزه‌ها سالانه بین یک تا پنج میلیارد تومان است.
کارگر، مدیر کل موزه‌های کشور گفت: در سال گذشته بیشترین بلیت در موزه‌های پایتخت فروخته شده و تعداد آن‌ها در کل کشور بیست میلیون بلیت بوده است.
در حالی که قیمت بلیت موزه در کل کشور بین 500 تومان تا 5000 تومان است، اگر در خوش‌بینانه‌ترین حالت موزه‌ها بلیت 5000 تومانی بفروشند، درآمد حاصل از کل موزه‌ها می‌شود 10 میلیارد تومان و این یعنی یک‌پنجم هزینه ساخت موزه در خراسان رضوی هم تأمین نمی‌شود. جالب‌تر از همه این است که همه این درآمدها به‌حساب موزه‌ها واریز نمی‌شود.
طالبیان، معاون میراث فرهنگی کشور گفت: بیشتر درآمد این موزه‌ها به خزانه دولت واریز می‌شود و درصد بسیار کمی از آن به موزه‌ها می‌رسد و این یکی از مطالبات جدی ما از سازمان برنامه‌وبودجه از سه سال گذشته تاکنون بوده که بهره‌برداری‌ها از موزه‌ها در خود موزه‌ها خرج شود.
حالا با این بازدید کم و بهره‌برداری و بودجه پایین، به نظر می‌رسد مسئولان حوزه میراث فرهنگی باید تدبیری بی اندیشند تا مخاطبان موزه‌ها بیشتر از گذشته شده و مردم با شناختن آثار موزه‌ها، دیدن از این اماکن فرهنگی را به‌عنوان یک نیاز آموزشی، فرهنگی و حتی تفریحی ببینند.
علاوه بر آن یکی از مخاطبان موزه‌ها گردشگران خارجی هستند. ورود گردشگر خارجی به کشور ما حدود هشت میلیون نفر بوده است که نزدیک به پنج میلیون نفر آنان برای مقاصد مذهبی به ایران آمده‌اند.
بقیه آمار هم بین گردشگران حوزه فرهنگی و سلامت تقسیم می‌شود؛ بنابراین به نظر می‌رسد که زیرساخت‌های مناسبی برای پذیرش گردشگران خارجی در حوزه فرهنگی وجود ندارد. زیرساخت‌هایی مانند هتل‌های چهار و پنج ستاره، حمل‌ونقل توریستی مطمئن و راهنمایان گردشگری.
گزارش: پوریا سلیمان‌زاده/ باشگاه خبرنگاران
توضیح: در مجموعه موزه ملي ايران، به عنوان بزرگ‌ترين، مهم‌ترين و قديم‌ترين موزه كشور، بيشترين يافته‌هاي باستان‌شناسي حاصل از کاوش‌های علمی از دوران پارینه‌سنگی تا اسلامي در قالب دو موزه «ايران باستان» و «دوران اسلامي» به نمایش درآمده است. موزه ملی ایران در سال 1316 خورشیدی در اولين بناي موزه‌اي كشور گشایش یافت. این بنا را آندره گدار، معمار فرانسوي، با الهام از طاق كسرا طراحی کرد و دو معمار ايراني، عباسعلي معمار و استاد مراد تبريزي اجرای آن را به عهده گرفتند. «موزه ایران باستان» شامل دو موزه «پیش‌ازتاریخ ایران» با آثاری از دوران پارینه‌سنگی قدیم تا اواخر هزاره چهارم پ‌م (از کهن‌ترین دوران تا پیش از ابداع نگارش) و در «موزه دوران تاریخی» آثاری از اواخر هزاره چهارم پ‌م (آغاز به‌کارگیری نگارش) تا پایان دوران ساسانی به نمایش گذارده شده است.
آدرس موزه ایران باستان : ابتدای خیابان ۳۰ تیر، در بخش غربی میدان مشق تهران در خیابان سی تیر
کلیک کنید
دیدگاه‌ها