حدیث کرامات و شفاعت‌هایت را چند سالی است که از زوارت شنیده‌ام. زواری که دل در گرو تو بسته‌اند و هر ساله با مشقت و سختی طی طریق می‌کنند تا به زیارت تو بیایند ای فرزند کریم اهل‌بیت، ای امامزاده محمد بن حسن (ع) که مردم محل تو را "ممد‌حسن" می‌خوانند و در دل تک‌تک اهالی از کوچک و بزرگ گرفته تا زن و مرد به تو ارادت خالصانه دارند و به بارگاهت عشق می‌ورزند.
در مورد این امامزاده نقل‌های گوناگونی در کتاب‌های مختلف وجود دارد که سه عموی ایشان همراه با امام حسین (ع) در صحرای کربلا به شهادت رسیدند.پدر ایشان ملقب به حسن مثنی در ۵۶ سالگی در شهر مدینه به شهادت رسیده و در واقع این امامزاده محمد بن حسن (ع) فرزند شهید نیز هست و خود این امامزاده در حدود سال دوم هجری وارد ایران شده که بعد از تحت تعقیب قرار گرفتن توسط حاکمان ظالم وقت در سن نوجوانی به شهادت می‌رسد.
این امامزاده شهید، فرزند شهید و اسیر بوده است، جد ایشان کریم اهل‌بیت امام حسن مجتبی (ع) بوده و پدر ایشان نیز حسن مثنی بوده که جا دارد که نام این امامزاده را «کریم لرستان» بگذارند.
امامزاده مذکور کرامات زیادی از جمله شفا دادن بیماران صعب‌العلاج، معلولان، داشته که امروز زبانزد همگان است.
مزار مبارک این امامزاده در مکانی واقع شده که کوهستانی اما سرسبز و زیباست با وجودی که زائران این امامزاده برای رفتن به زیارت از جان خود نیز مایه می‌گذارند اما شوق زیارت این امامزاده آن‌چنان والاست که انسان حاضر است هر سختی و مشکلی را به جان بخرد تا به این امامزاده برسد.
این امامزاده که نقل است زجر و شکنجه‌های زیادی را متحمل شده تا جایی که حتی پوست بدن وی را نیز کنده و به شهادت رسانده‌اند با وجود خود برکت و صفایی به این منطقه کوهستانی داده که امنیت موجود در این منطقه کوهستانی مرهون وجود این امامزاده کریم است.
این امامزاده که کرامات آن زبانزد عام و خاص است مریدان بسیاری دارد که هر ساله از اقصی نقاط کشور به این مکان زیارتی می‌آیند و چند روزی را مهمان آقا هستند.
وقتی پس از ساعت‌ها طی طریق در جاده‌ای هولناک و عبور از کوه‌ها و تپه‌ها، چشمت به گنبد طلایی امامزاده می‌افتد آرامشی بس عجیب سراسر وجودت را می‌گیرد؛ آرامشی که در هیاهوی زندگی امروز کمتر به سراغ ما می‌آید و دهکده‌ای که باوجود امکانات اولیه اما سرشار از فضای معنویت و صفایی است که وقتی تجربه‌اش کنی، دل کندن از آن خیلی سخت است.
این امامزاده که سال‌ها پیش بقعه‌ای کوچک و مهجور داشته، به همت مردی که الحق و انصاف ده مرد بود و لقبش زیبنده‌اش بوده و هست، امروز به بارگاهی زیبا و بزرگ با بخش‌های مختلف جهت رفاه حال زوار مبدل شده است.
دهمرده، استاندار اسبق لرستان که طرح‌های ماندگاری از خود برای لرستان به یادگار گذاشته، در سال 91 توانست در مدت کوتاهی بخش اعظمی از مشکلات منطقه را حل نماید و زیرساخت‌های خوبی را در این ناحیه بکر و دست‌نخورده ایجاد کند. به‌طوری که مسیری که تا قبل از آن مردم مجبور بودند به‌صورت پیاده و با مشقت فراوان طی کنند؛ امروز تا حدودی آسفالت و برخی نقاط پر حادثه آن ساماندهی شده تا زوار با سختی کمتری مواجه باشند.
اما نکته‌ی حائز اهمیت این است که علی‌رغم این اقدامات، هنوز مسیر منتهی به این مکان زیارتی که حالا به دلیل وجود جاذبه‌های طبیعی، به مکانی گردشگری نیز مبدل شده، همچنان با مخاطرات زیادی مواجه است؛ به‌طوری که هر چند خودروهایی ازجمله مینی‌بوس و انواع سواری از آن عبور می‌کنند اما به دلیل وجود نقاط حادثه‌خیز متعدد، مسیر 130 کیلومتری از الیگودرز تا روستای اینوه (محلی که بقعه متبرکه واقع‌شده) را که می‌بایست حداکثر دو تا سه ساعت طی کرد بیش از 7 ساعت به طول می‌انجامد.حال با توجه به موارد گفته‌شده و اینکه به گفته مسؤولین منطقه روزانه حدود 5 هزار گردشگر به این مکان زیارتی سفر می‌کنند؛ لذا لزوم نگاه ویژه مسؤولین استانی و کشوری را جهت رفع مشکلات منطقه ازجمله «رفع نقاط حادثه‌خیز مسیر، اجرای فازهای بعدی طرح هادی روستایی، توجه به امکانات بهداشتی و درمانی و نظارت بر بهداشت محیط، ایجاد امکانات گردشگری، ایجاد امکانات بین‌راهی و ...» می‌طلبد.
شاید گفته شود با توجه به مشکلاتی که کشور در حال حاضر با آن مواجه است؛ آسفالت محور مذکور توجیه اقتصادی لازم را برای دولت نداشته باشد؛ اما می‌توان با رفع نقاط حادثه‌خیز این مسیر در کوتاه‌مدت، زمینه مناسب‌تری جهت رفت‌وآمد زائرین فراهم نمود.گزارش: آذر سالاروند
