تيم خيبر خرم‌آباد در سال 1371
تيم فوتبال خيبر خرم‌آباد سال 1371 قبل از بازي با گاز رشت در رشت
ايستاده از راست: حسن حسين‌بيگي(كاپيتان)، مجيد (فرزاد) ترابي، فضل‌الله حيدري، بهمن (محمود) ضيايي، مهدي (احمد) ميرزاده، [مرحوم] علي خليلي و حميد عطاري (سرمربي)
نشسته از راست: علي ميردريكوند، محسن (مصطفي) ميرزايي، همايون (حيدر) بهاروند، كرم عباسي، امين دريكوند
 
هر دو بازي بازي رفت و برگشت خيبر مقابل گاز رشت با تساوي بدون گل به پايان رسيد.
رقابت‌هاي ليگ دسته دوم فوتبال باشگاه‌هاي كشور در فصل 72-1371 با شركت 14 تيم برگزار شد.
آن زمان هنوز از ليگ برتر خبري نبود و ليگ دسته اول بالاترين سطح فوتبال ايران و ليگ دسته دوم نيز دومين ليگ كشور محسوب مي‌شد و هنوز سيستم 2 امتياز براي هر پيروزي در مسابقات ثبت مي‌گردد.
خيبر سال‌هاي 1369 و 1370 تحت پوشش شهرداري خرم‌آباد قرار داشت و سال 1371 اداره كل نوسازي مدارس لرستان حامي اين تيم شد.
تيم خيبر خرم‌آباد در اين رقابت‌ها تا چند هفته به پايان مسابقات جزء 4 تيم برتر قرار داشت اما 5 هفته به پايان اين مسابقات، زمين چمن ورزشگاه تختي خرم‌آباد زير كشت مجدد چمن رفت و خيبر ناچار شد در پلدختر و بروجرد به مصاف ماشين‌سازي تبريز و نفت قائم شهر برود.
بدين طريق تيم خرم‌آبادي از حمايت تماشاگران پرشورش در اين 2 بازي حساس محروم ماند و هر دو بازي را با نتيجه 3 بر 2 به مهمانان خود واگذار كرد. اين در شرايطي بود كه خيبر بازي رفت را در تبريز با تك گل "بهمن ضيايي" از حريف برد!
به هر حال خيبر از 5 بازي آخر فقط يك امتياز كسب كرد و در كنار آن بهمن (محمود) ضيايي مهاجم گلزن اين تيم نيز كه ساكن آمريكا بود و براي مدتي به ايران و زادگاهش لرستان سفر كرده بود، ناچار به بازگشت شد و خيبر بدون اين مهره‌ي كليدي و تماشاگرانش و نيز كناره‌گيري حميد عطاري سرمربي اين تيم در نيمه‌ي راه، بازي‌هاي آخر را برگزار كرد و در پايان فصل بين 14 تيم در رده‌ي نهم قرار گرفت.
در اين فصل 2 تيم چوكا انزلي و سپاهان اصفهان از ليگ دسته دوم  به دسته اول فوتبال كشور صعود كردند كه خيبر چوكا را در خرم‌آباد يك بر صفر شكست داد و هفت بيست و ششم و پاياني اين مسابقات براي بازي برگشت در انزلي حاضر نشد. همچنين برابر سپاهان در اصفهان به تساوي بدون گل رسيد و در خرم‌آباد با يك گل مغلوب اين تيم شد.
منبع: كتاب تاريخ فوتبال لرستان، رضا جايدري، ناشر: اداره كل تربيت‌بدني لرستان 1384، صص 130-131