عكسي از گورستان پامنار خرمآباد در دهه 30
تصويري از گورستان پامنار خرمآباد واقع در منطقه موسوم به قبر مهتر مربوط به دهه 1330
دوره قاجار حد فاصل مناره آجري خرمآباد تا سنگ نوشته اين شهر كه هر دو به جاي مانده از دوره سلجوقي هستند را "قبر مِهتر" ميگفتند.
گويا در قرون گذشته، مهتر يكي از ايلها يا طوايف، بر بخشي اعظم از زمينهاي اين منطقه مالكيت داشته و به احتمال زياد مزارش نيز در اين محدوده باشد.
اين گورستان در گذشته بيشتر مورد استفاده عشاير كوچرو بود كه از كنار شهر خرمآباد ميگذشتند و اموات خود را در آنجا به خاك ميسپردند.
از دههي 50 با تبديل اين اراضي به مناطق مسكوني، بارفروشي و نيز فضاي سبز، اين گورستان نيز تغيير كاربري داد.
اكنون بسياري از اهالي خرمآباد هر روز از روي قبر اين افراد ميگذرند بدون اين كه مطلع باشند كه روزي اينجا گورستان بوده و زير پاي آنان چه سرداران و انسانهاي بزرگي كه در دوران خويش از افراد مطرح بودند، زير خروارها خاك، به خواب ابدي فرو رفتهاند ...
سعدي چه زيبا سرود كه:
بمـانَد سالها اين نظم و تـرتيب زِ مـا هر ذره خاك افتاده جايي
غرض نقشي است كز ما باز مانَد كـه هستي را نميبينم بقـايي
مگر صاحبدلي روزي ز رحمت كند بر حال اين مسكين دعايي
توضيحات: رضا جايدري/ يافته
دیدگاهها
______________________
يافته: قبرستان حريم امازاده زيد بن علي (ع) اوايل دهه 50 به دستور شهدار وقت و قانون منع وجود قبرستان درون شهرها، با فرصت چند ماهه به بازماندگان مدفون شده ها در اين قبرستان، به قبرستان خضر منتقل شد.