ساز کمانچه در ایران و لرستان دارای سابقه تاریخی است و مردم لرستان علاقه‌ی ویژه‌ای به این ساز سنتی دارند.

طی سال‌های گذشته در لرستان اساتید بزرگی به نواختن این ساز پرداخته و در سال‌های اخیر نیز جوانان مشتاقی به نواختن این ساز روی آورده‌اند.

یکی از این جوانان "داود رضایی" جوان 24 ساله کوهدشتی است که علی‌رغم جوانی، جایگاه خوبی در میان هنرمندان موسیقی به دست آورده و افتخارات بی‌شماری کسب کرده است.

به منظور تشویق وی و آشنایی با این جوان با استعداد لرستانی، گفت‌وگویی با وی انجام داده‌ایم که در پی می‌خوانید:

 

به نام ایزد دانا. ضمن تبریک فرارسیدن سال نو، برای شما و همۀ مخاطبان آرزوی پیروزی و بهروزی دارم. داوود رضایی هستم، متولد 20 بهمن‌ماه 69. در خانواده‌ای هنرمند و فرهنگی و در کوهدشت زاده شدم. نوازندۀ کمانچه، آهنگ‌ساز و تنظیم کنندۀ موسیقی هستم و از شش سالگی، به نوازندگی یکی از سازهای اصیل لرستان، یعنی کمانچه، روی آوردم؛ علاوه بر آن، ویولن و سازهای کوبه‌ای را هم به‌خوبی می‌نوازم.

 

در کودکی! پدرم که معلم بود، گاهی در خانه کمانچه می‌نواخت. ایشان نواخت و من مجذوب هنر او و نوای کمانچه شدم و خیلی علاقه داشتم که روزی من هم نواختن کمانچه را فرا گیرم. در غیاب پدرم در خانه، گاهی ساز او را در دست می‌گرفتم و این فرصت خوبی بود که بتوانم تمرین بیشتری داشته باشم.

 

خوشبختانه روند پیشرفت من سریع بود و در هفت‌سالگی، مهارت من به سطحی رسیده بود که در کنسرت «آسو» با خوانندگی هنرمند کوهدشتی آقای هادی آزادبخت، که یکی از مشوقان من هم بودند، به همراه هنرمند ارجمند حبیب‌الله قلایی به اجرای دونوازی پرداختم.

 

بله، پدربزرگ روانشادم یکی از بزرگ‌ترین سرنانوازان مقامی غرب کشور بودند و از محضر او هم بسیار آموختم و ایشان یکی از کسانی بودند که همواره در عرصۀ موسیقی به من دلگرمی می‌دادند و برادرم نیز هم‌اکنون در حال آموختن ساز تنبک به صورت علمی است.

آقایان مجید پوررضایی و مرادحسن کلامی اساتید من بودند که همین‌جا لازم می‌دانم مراتب سپاس‌گذاری خودم را ابلاغ کنم دارم؛ همچنین از شیوۀ نوازندگی استاد فرج علی‌پور هم بهرۀ بسیاری برده‌ام که جا دارد از ایشان هم سپاس‌گذاری کنم و خودم را به گونه‌ای وام‌دار ایشان می‌دانم.

 

با گروه‌های سیمره، پیران کردستان، زاگرس، چمان، آوای سیمره، میرملاس، تنبورنوازان کرمانشاه، روناک، همبستگی زاگرس و نوای سیمره همکاری داشته‌ام.

 

چند بار درخواست گروه‌های عازم به خارج را بنا به دلایلی رد کردم. اجراهای متعددی در داخل کشور داشته‌ام که اغلب مقام اول را کسب کرده‌ام؛ همچون: ملّی خلیج فارس و خنیاگران، دو دوره زاگرس‌نشینان و چند بار هم غرب کشور؛ و اجراهایی همچون کنسرت تالار وحدت و اجراهای تالار اندیشه و جشنوارۀ تابستانی کیش

 

بله. طی سال‌های فعالیت مقام‌های متعددی با گروه‌ها کسب کرده‌ام از جمله:

-          سال 1385 جشنوارهی موسیقی کردی (سنندج) (مقام اوّل)

-          سال 1385جشنواره کشوری کمانچه نوازان (تال) خرم‌آباد/ (رتبه اول، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار)

-          سال 1386 جشنواره موسیقی مقامی کرمانشاه به عنوان بهترين نوازنده

-          سال 1388 جشنواره کشوری زاگرس نشینان چهارمحال و بختیاری(بروجن) مقام اول و تندیس جشنواره

-           سال 1388 جشنواره کشوری زاگرس‌نشینان چهارمحال و بختیاری(بروجن) رتبه (سوم) گروه‌نوازی (گروه سیمره)

-          سال 1388 جشنواره کشوری ذکروذاکرین سنندج دعوت در گروه پیران سنندج مقام اول گروه نوازی

-          سال 1389 جشنواره ملی جوانان تهران به عنوان منتخب در تکنوازی

-          سال 1389 جشنواره زاگرس نشینان به همراه گروه پیران کردستان مقام دوم گروه نوازی

-          سال 1391 جشنواره زاگرس‌نشینان به همراه گروه سیمره و تنظیم‌کننده به عنوان گروه برتر انتخاب

-          سال 1391 در جشنواره با نوای کاروان (موسیقی حماسی) که تنظیم‌كننده گروه بودم رتبه سوم گروه‌نوازی با گروه سیمره را کسب نمودیم

-           سال 1391 در سومین جشنواره ملی خنیاگران که تنظیم کننده گروه بودم مقام اول گروه نوازی و به عنوان نوازنده برتر جشنواره و خواننده گروه  مهران غضنفری هم به عنوان آهنگ‌ساز برتر انتخاب شدیم که لوح یادبود و تندیس جشنواره و دیپلم افتخار را نیز دریافت کردیم

-           سال 1392 در جشنواره‌ی ملی خلیج فارس در کرمان مقام اول گروه‌نوازی (تنظیم‌کننده) و نوازندگی برتر همراه با دیپلم افتخار

-           سال 1393 در جشنواره‌ی زاگرس‌نشینان در بروجن مقام دوم گروه‌نوازی (تنظیم‌کننده) با گروه میرملاس

 

به‌طور مشخص تحصیلات می‌تواند در موفقیت یک موزیسین سهم به‌سزایی داشته باشد؛ تحصیلات موسیقایی، علاوه بر این‌که ما را با تاریخچه و تئوری‌های موسیقی آشنا می‌کند، در راستای علمی‌تر شدن آثار موسیقی هم به ما کمک می‌کند.

 

بله! بزرگانی چون استاد علی‌اکبر شکارچی، استاد درویش‌رضا منظمی و استاد رضا پرویززاده همگی دارای تحصیلات آکادمیک و استاد دانشگاه هستند.

 

 من در دانشگاه هنر اصفهان پذیرفته شدم که به علت اعزام به خدمت سربازی، متأسفانه از تحصیل در آنجا بازماندم.

 

موسیقی، هنری است که از نهاد آدمی و از دل بر می‌خیزد و برای همین است که لاجرم بر دل می‌نشیند. به گفتۀ بزرگی: «موسیقی، صدای آفرینش است.» هیچ انسانی نیست که موسیقی را دوست نداشته باشد و همین موسیقی است همدم غم‌ها، شادی‌ها و تنهایی‌های بشر است. در گذشته‌های بسیار دور هم که انسان با طبیعت پیوند بیشتری داشت، از موسیقی طبیعت بهره می‌برد و در دوره‌های پس از آن، موسیقی از زمان زایش انسان تا مرگ او، همراه جدایی‌ناپذیرش بوده است.

 

شاهد هستیم که جوانان بیشتری به موسیقی روی آورده‌اند و این می‌تواند سرآغاز خوبی برای بسط و اشاعۀ موسیقی باشد.

 

باید فضای بهتری را برای تشویق جوانانی که اهل موسیقی و به آن علاقه‌مند هستند فراهم آورد و راه را برای پیشرفت آنان هموارتر کرد و امکانات بیشتری برای‌شان مهیّا کرد تا بتوانند پرچم‌داران خوبی برای آیندۀ موسیقی استان و حتی کشور باشند.

 

تلاش‌ها باید در این راستا باشد که پایه‌های موسیقی استان از نظر علمی تقویت گردد. تنگ‌نظری‌ها کم شود تا جلوی پیشرفت هیچ موزیسینی گرفته نشود؛ با این روش هر کسی می‌تواند به خوبی توانایی‌های خود را پرورش دهد و عرضه کند.

 

بله. سال گذشته در جشن موسیقی کوهدشت، من و چند تن از شاگردانم به اجرای هم‌نوازی کمانچه پرداختیم. که هدفم از این اجرا، ایجاد علاقه در مخاطبان و کمک به جذب بیشتر آنان به سوی موسیقی بود که خوشبختانه، به هدف مورد نظر دست یافتیم.

 

بله، قطعاً آسیب می‌رساند؛ چون جوانان را از موسیقی بومی و محلی دور می‌کند.

 

باید فرزندان و جوانان را به سمت موسیقی بومی هدایت کنیم. آن‌ها را با سازها و بزرگان موسیقی لرستان آشنا کنیم و در مراسم محلی از موسیقی خودمان استفاده کنیم. چقدر پسندیده است که با جوانانمان به کنسرت‌های موسیقی محلی برویم و آنها را به حفظ این موسیقی سفارش کنیم.

 

بله، گاهی کم‌لطفی برخی مسوولان و متولیان موسیقی، دخالت‌های بی‌جا، جلوگیری از فعالیت‌های هنری و رعایت نشدن ارزش والای هنر از سوی برخی اشخاص باعث دلسردی من نسبت به این هنر می‌شود؛ اما سعی دارم ناامید نشوم و تصمیم دارم که در آینده، برای پیشرفت بیشتر، به پایتخت مهاجرت کنم.

 

امیدوارم در اعزام گروه‌ها به خارج از کشور عدالت رعایت شود و توجه بیشتری به شهرستان‌های استان لرستان صورت گیرد. تلاش کنیم که موسیقی لرستان به جایگاه واقعی خود برسد و از پایگاه خبری یافته برای اینکه این فرصت را در اختیار بنده گذاشته‌اید، سپاس‌گذاری می‌کنم.






گفت‌وگو: عبدالرضا قاسمی/ پایگاه خبری یافته