یازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران روز 24 خرداد برگزار شد تا رییس قوه مجریه کشور و منتخب مردم از طریق رای مردم انتخاب گردد. لرستان با دارا بودن 2.5 درصد از جمعیت کل کشور و بهره‌مندي از ظرفیت‌های عظیم گردشگری و توریسم و نیز داشتن منابع عظیم معدنی و نیز نیروی انسانی آموزش دیده و باسواد با تحصیلات دانشگاهی وفنی، بی کارترین استان کشور با 21 در آمار رسمی اعلام شده از سوی مرکز آمار و وزارت کار است.
به گزارش يافته، معلول مشکلات لرستان شامل فرار سرمایه های انسانی لرستان به استان‌های دیگر برای پیدا کردن شغل، ایجاد مشکلات فرهنگی در جامعه، باعث افزایش میزان طلاق میان جوانان به دلایل مشکلات اقتصادی و در تکان دهنده‌ترین حالت، نگاه ناامیدانه جوانان لرستانی به آینده ای مبهم می‌شود.
لرستانِ بی‌کار معلول علت‌هایی است که بیشتر در حوزه صنعت و عدم برنامه‌ریزی توسط دولت برای رهایی این استان از مشکلات وجود دارد، است. مراکز صنعتی‌اش کم کم دارند فرسوده می‌شوند و پیر در تعطیلی به سر می‌برند و آنچه که طبق مصوبه سفرهای استانی دولتهای نهم و دهم قرار بوده است به بهره‌برداری و مرحله تولید برسد اما نرسیده است.
ابراهیم آقامحمدی نماینده خرم‌آباد در مجلس شورای اسلامی به تازگی اعلام کرده است که: «در سه سفر رئیس جمهور و هیئت دولت به لرستان در مجموع 669 مصوبه به تائید و تصویب رسیده که از این تعداد 214 مصوبه اجرایی، 192 مصوبه در حال اجرا و 212 مصوبه تعطیل و اجرایی نشدند.» آنچه آقامحمدی اعلام داشته است چیزی شبیه فاجعه است،404 پروژه از مجموع 669 پروژه مصوب استان لرستان به مرحله بهره‌برداری نرسیده‌اند.
بی‌شک لرستان از مشکلات عدیده از ضعف برنامه ریزی برای دریافت بودجه گرفته تا توجه دولت رنج می‌برد. توجه داشته باشید که مشکلات لرستان شامل این گونه مسائل است که فقط 200 میلیون تومان بودجه برای یکی از سدهای عظیم لرستان در نظر گرفته شده است. با این رقم امروز خانه‌ی يك طبقه را هم نمی‌توان ساخت چه رسد به پروژه‌های عظیمی مانند سد! حال با این وضعیت چگونه می‌توان امید داشت لرستان ثروتمند از رنج بیکاری خارج شود؟ این مشکل به ضعف برنامه‌ریزی در استان، عدم پی‌گیری به جد مسوولان برای بیان مشکلات و رساندن آنها به گوش مسوولان و نیز رها شدن استان لرستان و در مقیاسی بزرگ‌تر مناطق محروم کشور است.
1.حمایت تام و تمام از صنایع تعطیل شده‌ی استان لرستان و رفع موانع پیش روی این صنایع برای رهایی از وضعیتی که امروز دچار آن هستند. بازگرداندن این صنایع به چرخه‌ی تولید خواسته ای است که از دیرباز توسط مردم لرستان بیان شده است و هنوز هم چشم انتظار این مسأله هستند که روزی گره از کار فرو بسته‌ی این صنایع گشوده شود و آنها به چرخه‌ی تولید بازگردند و درصدی از بیکاری لرستان کم کنند. چنانچه تا کنون شاهد بوده‌ایم مسوولان استان لرستان نتوانسته اند به طور کامل راه به جایی برده و موانع را از پیش رو بردارند در نتیجه این خواسته را طلب می‌کند که مسوولان کشوری همپای مسئولین استان لرستان و نیز نمایندگان این استان به قضیه ورود کنند تا یکبار برای همیشه از بار خصوصی سازی مهلک و بدون برنامه سال‌های پیش که مولد وضع کنونی است رهایی یابیم.
2. به سرانجام رساندن طرح‌های در دست اجرا. چنانچه در بالا اشاره شد 404 طرح مصوب هیأت دولت در هشت سال اخیر به مرحله اجرا در نیامده است. تمام این مسائل بر اتفاقاتی مانند تعطیل شدن صنایع این استان و نیز تعطیل ماندن آنها سرباری شده است و گره ای تازه در لرستان زده شده است. وقتی که صنایع پیشین تعطیل هستند و نیز صنایع‌ای که قرار بوده است ساخته شوند اما به مرحله اجرا نرسیده‌اند در این استان باعث ایجاد وضعیت رکود شده است، بهتر آن است که در این مرحله از کلنگ‌زنی‌های تازه پرهیز شود و دولت جدید تمام توجه خود را متوجه اتمام این پروژه‌ها کند تا هوایی تازه در آسمان صنعت لرستان وزیدن بگیرد و جانی تازه به کالبد نیمه جان صنعت لرستان وارد شود.
3. طرح‌های در دست احداث گردشگری و توریسم لرستان مانند هتل‌ها در سایه‌ی بی توجهی مسئولین استانی به اتمام نرسیده‌اند و برای باز کردن گره از مشکلات آن کاری نکرده اند. بی توجهی مسئولین کشوری به ایجاد مناطق گردشگری برای ایجاد شغل و درآمد پایدار در این بخش باعث شده است تا لرستان از ظرفیت‌های پیدا و آشکار خود بهره‌ای نبرد. بهتر آن است در کوتاه مدت فکری به حال آنچه نیاز واقعی لرستان است شود. بخش گردشگری و صنعت توریسم در لرستان بی‌شک از ساخت صنایع دیگر هم برای مردمان لرستان می‌تواند مثمر ثمرتر باشد و زیرا هم لرستان نفع خواهد برد و هم ایران.
4. با وجود اینکه در لرستان به اندازه شایستگی‌هایش برای ساخت زیر ساختهای مورد نیاز کاری نشده است و در چنین حالتی هیچ سرمایه گذاری راغب به آن نیست که در این استان سرمایه گذاری کلان داشته باشد، بهتر است که اصل 44 قانون اساسی برای مدتی در این استان متوقف تا دولت با تمام تلاش به ایجاد نیازهای لرستان به قضیه ورود پیدا کند. کمترین سود این مسأله آن است که پس از اتمام توقف در این استان شاهد سرازیری سرمایه گذاری‌های عظیم به لرستان خواهیم بود.
5. لرستان معدن نفت پالایشگاه‌های سایر استان‌ها است. متاسفانه شاهد آن هستیم که نفت از مناطق نفت خیز لرستان استخراج و برای پالایش به پالایشگاه‌های سایر استان‌ها می‌رود. در این میان سهم لرستان از ثروتش هیچ است. آنچه که باید در سال 62 با عنوان پالایشگاه و پتروشیمی در لرستان ساخته شود امروز در شازند اراک باعث ایجاد ظرفیتی عظیم برای شغل‌ها و درآمدهای پایدار شده است. این قضیه فقط مربوط به این صنعت نیست. ثروتمند بودن لرستان در معادن سنگ، روی، سنگ آهک و سرب برای ایجاد شغل در استان‌های دیگر کارخانه شده است و یا به طور کامل از ظرفیت این معادن در استان لرستان بهره‌برداری مورد نیاز نشده است. آنچه که از این معادن برای لرستان باقی است چیزی جز حسرت بیکاری نیست. استفاده از این ظرفیت‌ها در کنار نیروی انسانی لرستان برای حل مشکلات که نیازمند توجه دولت در قدم اول است، راه حل روشن کار است.
6. استفاده از نیروی مدیریتی شایسته لرتبار برای پست استانداری و یا مدیری که با کار در مناطق محروم و کمتر توسعه یافته و نیازهایش آشنا باشد. این مهم اتفاق نمی‌افتد مگر آن‌که توسط ریاست جمهوری فردی انتخاب شود که دارای سابقه طولانی مدیریت کلان و البته موفق باشد. مهم‌ترین قضیه آن است که فرصت کار به این‌گونه فردی داده شود. نمی‌شود در 8 سال 4 استاندار تعویض کرد و انتظار داشت که بعدی بهتر از قبلی عمل کند. به طور میانگین تغییر هر 2 سال مدیریت یک استان باعث ایجاد بی‌ثباتی در کارها و برنامه‌ریزی کلان استان می‌شود که خود باعث ایجاد مشکلات عظیم است.
7. بهترین حالت برای حل این مشکلات تشکیل کارگروه توسعه و عمران مناطق محروم و کمتر توسعه یافته به ریاست شخص رییس جمهور است و تشکیل مداوم جلسات آن به صورت فصلی. مشکلاتی به این عظمت فقط با نظارت مستقیم شخص اول قوه مجریه با 
تعامل نمایندگان این استان‌ها حل و رفع می‌گردد.
پیداست که این 7 خواسته تمام آنچه که جوانان لرستان می‌خواهند نیست. آنچه که لرستان نیاز دارد را باید از یکایک جوانان و مردمان این دیار شنید که فریاد محرومیت‌شان تا امروز راه به جایی نبرده است.
ساسان عسكري‌عالم/ يافته
کلیک کنید
دیدگاه‌ها