اين روزها وقتي نگاهي به خيابان‌هاي شهرمان مي‌اندازيم با خيل عظيمي از جوان‌ها مواجه مي‌شويم. جواناني كه در بهترين ايام زندگي خود به سرمي‌برند، ايامي كه بهره‌مندي مناسب از مواهب آن نه تنها مسير زندگي آنان را به سمت و سويي روشن سوق مي‌دهد بلكه استفاده به جا و به كارگيري مناسب از استعدادها و ظرفيت‌هاي اين قشر فعال و پويا، مي‌تواند اثرات عمده‌اي را بر مسير پيشرفت و ترقي ديارمان بگذارد، چرا كه يكي از مهم‌ترين ابزارها در مسير دست‌يابي به مقوله پيشرفت و توسعه بهره‌مندي از نيروي انساني فعال و مجرب مي‌باشد كه اين پتانسيل در استان لرستان به و فوريافت مي‌شود، اما متاسفانه طي ساليان اخير اين ظرفيت عظيم نه تنها موجبات فرصت‌سازي را فراهم نياورده بلكه به دلايل مختلف باعث بروز مشكلاتي عمده و بروز پديده‌اي به نام فرصت‌سوزي گرديده است.
عدم پاسخ‌گويي به مطالبات اقتصادي و نيازهاي اوليه جوانان لرستاني كه طي ساليان اخير همواره در رتبه اول بيكاري كشور جاي گرفته‌اند شرايط نگران كننده‌اي را در ذهن ترسيم مي‌نمايد.
لرستان در زمره استان‌هايي مي‌باشد كه در طي تاريخ خود همواره از محروميت رنج برده و سنگيني اين داغ را بر پيشاني‌اش احساس نموده است. اين محروميت به عوامل مختلفي باز مي‌گردد. بخش‌هايي از آن ساختاري و معلول شرايط تاريخي و فرهنگي حاكم بر اين ديار بوده و قسمت عمده‌اي نيز تابع عللي نظير عدم توجه شايسته و نگاه توسعه‌گرا از سوي سياست‌گذاران كلان كشور به ويژه در حوزه اقتصادي به لرستان، سو مديريت‌ها و عدم‌به‌كارگيري مديران پر توان و زبده و عدم برنامه‌ريزي مناسب از سوي برخي كارگزاران متولي توسعه بوده، به گونه‌اي كه لرستان به عنوان مكاني براي كسب و تجربه مديران مختلف و پلهاي براي صعود آنان به پست‌ها و مقاطع بالاتر تلقي مي‌گردد.
ظرفيت‌هاي بالاي استان لرستان آن‌گونه كه بايد و شايد مورد استفاده قرار نگرفته و پتانسيل‌هايي كه آرزوي داشتن آن در ذهن مسوولان استان‌هاي ديگر به رويايي دست نيافتني تبديل گرديده، در اينجا به دست فراموشي سپرده شده است.
آب و هواي مناسب، دارا بودن ميزان مناسب بارش باران و ذخاير آب‌هاي زير زميني، طبيعت بكر و تماشايي، جاذبه‌هاي تاريخي و آثار باستاني منحصر به فرد، برخورداري از معادن و منابع زيرزميني با كيفيت،مستعد بودن زمين‌ها براي كشت انواع محصولات كشاورزي و دام‌پروري، بستر‌هاي مناسب بر ايجاد زير‌ساخت‌هاي اساسي، وجود امنيت بالا جهت سرمايه‌گذاري، بهره‌مندي از نيروي انساني جوان و با انگيزه و حضور مردمي با مناعت طبع، سلحشور و حامي نظام اسلامي، نه تنها گوشه‌اي از ظرفيت‌هاي بالاي لرستان را نمايانگر مي‌سازد، بلكه مويد اين نكته است كه برنامه‌ريزي مناسب و استفاده به‌جا از پتانسيل‌هاي مربوط به هر كدام از موارد فوق مي‌تواند مسير دست‌يابي به رشد و ترقي را همواره نمايد.
تلاش هايي كه پس از پيروزي انقلاب اسلامي در راستاي محروميت‌زدايي و رفع معضلات لرستان توسط مسوولان و نهادهاي ذي‌ربط دولتي صورت پذيرفته ستودني و جاي تقدير دارد، اما مقايسه اجمالي وضعيت استان لرستان با ساير استان‌هاي پيشرو كه حتي نيمي از ظرفيت هاي اين ديار را نيز دارا نمي باشند به روشني نشان مي دهد كه شاخصه هاي شكوفايي و پيشرفت و بهره مندي از رفاه و امكانات مناسب در استان‌هاي مورد نظر فاصله چشم‌گيري با لرستان دارد.
لرستاني كه در طي تاريخ خود همواره بيرق آزادگي و سرافرازي را بر دوش داشته و در طي دوران حيات جمهوري اسلامي با تمام توان خود در راه اعتلاي نظام اسلامي گام برداشته كه خون سرخ جوانان اين سرزمين و تقديم هزاران شهيد جانباز و آزاده گواهي بر اين ادعاست.
لرستان با مشكلات وافري دست و پنجه نرم مي‌كند و توقع بيهوده‌اي است اگر انتظار داشته باشيم كه مشكلات فعلي به ويژه پس از روي كار آمدن دولت تدبيرواميد به سرعت حل و فصل گردد، هر چند كه با جهت‌دهي و مديريت مناسب بر ظرفيت‌هاي ذكر شده رسيدن به اين مقوله دور از دسترس نمي‌باشد.
استان ما برخوردار از جمعيت گسترده جوان و فعالي است كه عدم مديريت، برنامه‌ريزي و جهت‌دهي مناسب در بر آورده نمودن نيازها و آينده آنان مي‌تواند موجبات تبديل اين فرصت گران‌بها به تهديد را فراهم نمايد. سيل عيم بيكاران و آمار بالاي جوانان مصرف كننده به مشكلي هميشگي تبديل شده است. مشاهده سيل عظيم جوانان در خيابان‌ها و وجود ناهنجاري‌هايي نظير اعتياد گسترده، نرخ بالاي خود كشي، دعواها و زد و خورد هاي خياباني، بد اخلاقي و پرخاشگري ها،مزاحمت براي نواميس و موارد ديگر به خوبي پرده از اين واقعيت بر مي‌دارد كه عدم سياستگذاري دقيق براي رسيدگي به مشكلات اين قشر حساس و آسيب‌پذير مي‌تواند تبعات جبران‌ناپذيري را به همراه آورد.
اين روزها تجمع جواناني كه در دام اعتياد گرفتار شده و در زير معابر و پلهاي سطح شهر خرم‌آباد بدون هيچ پروايي در حال استعمال مواد مخدر ديده مي‌شوند دل هر شهروند متعهدي را به درد مي‌آورد. بدون شك اولويت اول در راستاي حل معضلات لرستان كاهش نرخ بيكاري است كه بايد به صورت عمل‌گرايانه و به دور از شعارزدگي در دستوركار قرارگيرد. رفع اين مشكل، عزمي راسخ از سوي كليه مسوولان را مي‌طلبد.
از مديران ارشد كشوري تا استاني ونمايندگان مجلس شوراي اسلامي بايد دست در دست يك‌ديگر نهاده و در اين راستا تمامي كوشش خود را به كارگيري نمايند. سؤال اساسي اين است كه تا كي بايد شاهد درگيري جوانان‌مان با آسيب‌هاي مختلف اجتماعي و درصورت گذار آنان از تهديدات نظاره‌گر حضور شان در رده‌هاي پايين شغلي و يا حضور در ميادين شهر‌هاي بزرگ براي انجام كارهايي نظير كارگري ساختمان‌ها باشيم؟ چرا جوانان لرستاني به علت بيكاري بايد بهترين سال‌هاي عمر خود را در خيابان‌ها سپري نمايند؟
بدون شك جوانان لرستاني در صورت بهره مندي از امكانات مناسب همپاي ديگر مناطق توسعه يافته كشور،مي توانند در همه ابعاد پيشرو باشند و در آسمان علم و ادب و ورزش ميهن مان بدرخشد. مطمئناً جوانان اين ديار كهن كه سرمايه‌هايي بي‌بديل هستند، لياقت اين را دارند كه به جاي داشتن دغدغه‌هاي معيشتي،در راه شكوفايي و دست‌يابي به بالاترين مقاطع علمي و مديريتي گام بردارند و در راستاي اعتلا و توسعه‌ي ميهن و نظام اسلامي كوشش نمايند.
مصطفي حسنوند
توضيح: اين مطلب درهفته‌نامه تبلور انديشه منتشر شده است
کلیک کنید
