رئیس جمهور روحانی، به تاریخ سی و یکم فروردین ماه نود و هشت، بعد از آنکه بسیاری از نویسندگان و خبرنگاران به انحاء مختلف قلم و زبان به نقد کشیدندو گشودند و از عدم حضورش در مناطق سیل زده لرستان گلایه کردند ، بالاخره افتخار دادند و بعد از گذشت بیست روز که از زمان سیلاب وحشی، آنگاه که دیار مرا در هم ریخت، در فضایی بسته و به دور از چشم اصحاب رسانه پا به میدان گذاشتند..؟!!شاید وی به تازگی متوجه عمق فاجعه در لرستان شده اند و یا شاید اموراتی مهمتر از لرستان و سیلاب خانمان براندازش را پیگیری می نموده هموکه کلید به دست بودواهل تدبیر و امید بخشی..!.
✍️آقای رییس جمهور بنده به عنوان یک خبرنگار و براساس رسالتی که بر دوش دارم لازم دانستم جهت آگاهی بخشی به افکار عمومی نکاتی را عرض کنم...
👈 اولاً برای ما لرستانی‌ها جای سؤال است که مگر می‌شود زعامت ملکی را بر عهده بگیرید و از خرابی‌های آن آگاه نباشید..؟ و اگر آگاه بوده‌اید،چرا پس از بیست روز آن‌هم بنا به تصور برخی تحت‌فشار افکار عمومی به این استان سیل‌زده و محروم پا گذاشته‌اید.!! آن‌هم در استانی که همگان واقف‌اند که ساکنانش در طول تاریخ ایران سهم زیادی را در تأمین امنیت مملکت بر عهده داشته و علیرغم مرزی نبودنش دومین استان جنگ‌زده کشور معرفی‌شده و تنها پل‌دخترش بیش از ۱۲۰ بار موردحمله موشکی بعث عراق قرار گرفته و رتبه اول شهدای کشور را به تناسب جمعیتش دارد.
👈تعجب ما از این است که با وجود در اختیار داشتن هواپیماهای آن‌چنانی در عصر جدید،چقدر زمان می‌خواست که همان روزهای اول در بلاد زخم‌خورده من حضور پیدا کنید.؟! و مطمئنم اگر در عهد قاجار و ماقبل آن‌هم به سر می‌بردیم و دولتمردانش با چاپار و اسب و قاطر تردد می‌کردند،در کمتر از پنج روز خود را به مُلک دولتشان می‌رساندند؟!
👈نکته دوم که جوهره‌ی این سرمقاله است اینکه، مگر فراموش کرده‌اید که در شعارهای تبلیغاتی خود قبل از انتخابتان به دنبال آن بودید تا نقادان از بستر خاموش دیروز برهند و آزادانه نقدتان کنند تا ره توسعه ملی هموار گردد و این شعارتان باعث شد تا خیل عظیمی از جامعه رسانه ،شما را همراهی کنند و در نهایت پیروزی شما را تضمین کنند! حال چه لزومی دارد در سفر باری به هر جهت و چند ساعته خود در پشت درهای بسته جلسه‌ای را در استان برگزار و عواملتان اجازه ورود اهل مطبوعات را ندهند.؟!! سؤال دیگر اینکه چرا حاضر نبودید نشستی خبری را برگزار کرده تا دردهای بلاد زخم‌خورده‌امان را تشریح کنیم و بلکه دلگرم شویم که شما متولی امور مملکتید و ما هم‌جزیی از این‌خاکیم و تنها نیستیم..؟!!
👈جناب رئیس‌جمهور کارد چنان به استخوانمان رسیده است از بی‌تدبیری و امیدهای واهی که عاجزانه میگوییم کاش نمی‌آمدید که با آمدنتان زخم‌های کهنه‌ی دیروز و امروزمان را تازه‌تر نمی‌کردید!!!..شاید امروز من و ما در حصار بازی‌های بازیگران بی‌تدبیر شما در حوزه‌های نیرو و مسکن محصوریم و بی‌کفایتی آنان چنان بر غم تلخ کهن دیارم افزوده که حدی نمی‌شناسد،اما بازهم دال بر این نیست که سکوت کنیم و قلم و زبان به‌نقد نگشاییم..چرا که صاحبان این مُلک گسترده ماییم و آیندگان ما...و شما را برای تصدی و فرمان‌بری انتخاب کرده‌ایم و نه چیزی دیگر...
👈و افسوس دگر ما از این است که چه موضوعی می‌تواند مهمتر از این باشد که در کشور شمای والی، زخمی عمیق بر پیکره‌ی استانی و دیاری وارد آمده که دِین خود را هزاران بار به‌نظام و میهن ادا کرده و اینک باید با التماس و خواهش و تمنا قدوم مبارکت را طوطیای چشممان کنیم...به راستی حال که آمده‌اید ثمره‌ی حضورتان چه بود و چه دستاوردی به غیر از شعار برایمان به همراه داشته‌اید.؟
👈جناب آقای رئیس‌جمهور،اینک نیک بدانید که رکن چهارم دموکراسی که همان مطبوعات است تجلی‌بخش اصلاح امور جامعه محسوب می‌شود که شما با اقدام ناشایست خود و بستن درها به روی آنان نشان دادید که نه صاحب تدبیرید و نه هم دیگر امیدی به جامعه خواهید داد.به‌راستی اگر ارتش مردمی و باصلابت که در قلب مردم جا دارد و سپاه پاسداران عزیز که خاضعانه و بدون ریا همراه و همگام مردم درصحنه مانده اند، و اگر کمک‌های مردمی هم‌وطنان بیدارمان نبود،شما چه می‌کردید.!!؟
👈دردها و زخم‌ها آن‌چنان عمیق‌اند که حال شما می‌خواهید با پرداخت وام ۴۰ یا ۵۰ میلیون تومانی مرهم بر آن زنید.؟!! لازم است بدانید آن اندک مبلغ به یمن تورم فزاینده در دولتتان هزینه خرید اقلام ابتدایی زندگی هم نمیشود.! مانده‌ام تکلیف دولت رفاه و تأمین اجتماعی و آسایش ملت که از کار ویژه‌های اصلی دولت‌هاست چه می‌شود!؟
به قلم کیانوش معمر، روزنامه‌نگار، مدرس دانشگاه و دانش‌آموخته دکترای علوم سیاسی
کلیک کنید
دیدگاه‌ها
باروزه سکوت و مصاحبه نکردن مشکل حل نمیشود
این اومدن تشریفاتی کاری از ما مردم بدبخت که عمرمان داره تباه میشه و روز بروز فقیرتر میشیم افاقه نمیکنه اما برا بعضی ها که تبلیغات میخوان خوبه میگن رییس جمهور اوردیم