اواسط سال ۱۳۲۲ در جریان جنگ جهانی دوم توسط متفقین مقابل کمپ نظامی بدرآباد که مقر نیروهای رزمی و نظامی هندی، انگلیسی، آمریکایی بود، باند فرودگاه خرم‌آباد در عرض ۲۰ متر و در طول ۱۸۰۰ متر مهیا شد و فقط برای هواپیماهای نظامیان استفاده می‌شد.
در آن زمان باند فرودگاه خاکی بود. پس از خاتمه جنگ جهانی دوم تا مدتی هواپیماها هفته‌ای یک بار خانواده افسران نظامی را از خرم‌آباد به تهران می‌بردند.
تا این که اوايل دهه 50 شرکت ملی نفت ایران و شرکت مخابرات استان لرستان زمین فرودگاه را خریداری و بازسازی نمودند. حدود ۱۸۰۰ متر باند برای استفاده هواپیماهای پستی کوچک آسفالت گردید و یک اتاق کوچک نگهبانی و یک ساختمان کوچک برای استراحت مسافران ساخته شد.
در آن زمان محمدرضا پهلوي جهت افتتاح خط انتقال برق به خرم‌آباد آمد و به منوچهر اقبال وزیر وقت شرکت نفت دستور داد زمین‌های اطراف فرودگاه خریداری شود و روستای میان‌گلال که جنب فرودگاه بود به مکان دورتری منتقل گردد.
سال ۱۳۵۵ فرودگاه از شرکت نفت تحویل گرفته شد و رسماً سازمان هواپیمایی کشوری مسئولیت اداره فرودگاه را بر عهده گرفت. حدود ۱۰ نفر استخدام شدند و ۲ دستگاه ماشین آتش نشانی تهیه گردید.
گاهی اوقات نیز ماشین آتش‌نشانی ارتش یا شهرداری کمک می‌کردند. باند آسفالت شد و ۵۰۰ متر به طول باند افزوده گردید.
خرداد ۱۳۵۵ یک دستگاه NDB و یک دستگاه رکوردر نصب شد. اولین پرواز مسافری ۶۰ نفره با حضور مسئولین سازمان هواپیمایی کشوری افتتاح شد.
برای بازرسی مسافران همه روزه از کلانتری مرکزی خرم‌آباد، ۱۰ نفر پلیس، یک افسر سروان و یک سرگرد به فرودگاه می‌آمدند و بعد از پرواز می‌رفتند.
یک رادار فوق پیشرفته VOR/DME-D در سال ۱۳۹۲ در فرودگاه خرم‌آباد نصب شده است. (منبع: ويكي‌پديا)
اخيراً نيز طبق هماهنگي‌هاي به عمل آمده توسط استانداري لرستان به منظور توسعه باند فرودگاه، عمليات اجرايي آن آغاز شده است.
خسته نباشيد به متوليان و مسوولاني كه پي‌گير توسعه اين فرودگاه هستند. به يقين اين مهم، در آينده نقش اساسي در پيشرفت لرستان در زمينه‌هاي مختلف خواهد داشت.